bugün

kutuphane memuru

koşturma, telaş, sıkıntı, zorunda olduğun için iş yapmak vb nedenlerle infilak noktasına gelen beynin dizginlenmesi tekrar evrensel varoluş amacına hizmet edebilmesi için programlanması amacıyla elbet birgün atılacağım meslek grubu. sanki kızgın kumlardan serin sulara atlamak gibi kütüphane raflarının arasında dolanmak.

bazen küf kokan sararmış yaprakların daha birbirinden ayrılmamış olduğunu farkedip, göz değmemiş sayfaları kağıt bıçağıyla aralayıp yaramaz birkaç göz atımı, bakış kaçırımlı ivmesel hareketlerle heyecanlanıp, kimsenin yapraklarına tükürüklü parmaklarını gezdirmediğini bildiğin bir nevi kutsanmış ve saf bir bakireye dokunabilmek gibi sarsıcı bir şansa sahip olabilmek. işte bu diyor hayat! of çekip gidesim geldi yine.