bugün

bülent akyürek

garip bir adam.* allah bilir gerçi , neler yaşadığını tam olarak bilemem ama gözlemlediğim kadarıyla ateist bir yaşamdan müslümanlığa dönüşünde toplum içinde çektiği aşırı yalnızlık duygusu fazla etkili olmuşa benziyor.(bu kötü bişey değil, aslında hepimiz aynıyız) islami camiaya "ait" bir yazar olmakla bu duygusunu biraz olsun bastırmış gibi. Müslüman gençlerle beraber vakit geçirirken yüzüne yansıyan mutluluk ve biraz da çocuksu sevinç bunu fark ettiriyor. Bir romanı dışında başka hiçbir kitabını okumadım. Modern yaşamı eleştirip, yerlere vurma ve milletimize özgü bazı klişeleri yerme meselesinde fazla mesai harcamış birisi. ancak onun için bir tehlike var : o da tekrara düşme ve artık tıpkı eleştirdiği o klişeler gibi klişe söylemler ortaya çıkarma, ilk baştaki özgünlüğünü yavaşça kaybetme. ben kişisel gelişime savaş açmaktan çok , daha kalıcı işler yapmasını isterim bu kalemin. mesela yine temelinde ve anafikrinde "anti-modernizm" olan edebi romanlar yazabilir.

tüm bunlar dışında karşılıklı bir ya da yarım saatlik bir sohbetten çıkardığım kadarıyla kişilik olarak muhteşem bir insandır. özellikle mütevazılığıyla hayran bıraktırır...

*not : buradaki garip "acayip" manasında kullanılmamıştır.