5 yaşından 18 yaşına kadar hemen hemen her gün tokat, terlik, oklava, kardeşimin lazımlığının kafamda kırılması ve ısırılma suretiyle dayak yedim. Sebepleri ise; düşüp çorabımı yırtmam, kardeşime iyi bakmamam, Arkadaşlarımla voleybol oynamam......gibi. Bu yaşıma geldim (40) hala kaprisleri, şımarıklığı devam ediyor. Ve benden kendi yaptıklarını unutarak üstün performans evlatlık bekliyor. Sevmediğini yüzüme haykırıyor. Küçüklüğüme ait anılarmda bana sarıldığını başımı okşadığımı hatırlamam