ferhat göçer yanına kalmaz.

murat dalkılıç bir hayli.

Şiir gibi sessizdi iç çekişlerim
Ve bir o kadar suskundu gözyaşlarım
içime attım hep yokluğunu
Sakladım yalnızlığımdan
Oysa ne kadar da ağırmış yokluğun…
Tüm hücrelerimi kapladı çaresizliğim
Adını her gece sessizçe çakıyorum yüreğimin ortasına
Vazgeçmek mi?
Seni hatırlayasıya kadar mümkün
Sen mi?
Hiç çıkmıyorsun aklımın uçurumundan.
Ben yine darmadağın,
Ben yine savrulan…
~kalbezar