şişman özgüveni

şişman olanların şişman olmayanlardan fazla olan özgüvenleridir.

hangi ortama girsem, hangi arkadaş grubuna baksam, hangi kalabalığa girsem özgüven patlaması yaşayan şişmanlarla mutlaka karşılaşıyorum. bu şişmanlar kilolarıyla doğru orantılı olarak bir özgüven sahibiler. bağıra bağıra konuşmaktan, kötü espriler yapmaktan, dikkat çekici giyinmekten imtina etmiyorlar. yani sözün özü ilgi çekmekten rahatsız olmuyorlar. bu da onların ne kadar özgüven sahibiolduklarını gösteriyor.

sanırım "ulan şişmanım diye herkes benden korkak pısırık olmamı bekliyo. şimdi onlara göstericem. eeh eytere bea." isyanıyla başlıyor bu özgüven.

şişman arkadaşları tebrik ederim. hem okan bayülgen de şişmandı bir zamanlar. *

birisi önünde rezil olma gibi bir korkuları olmadığından* herkesi istedikleri gibi eleştirirler. bunu da "şişman özgüveni var işte. ne yapacaksın?" sözleri ile açıklayabiliriz.

gözlerden ıraktır. daracık badiden fırlayan göbek ve göğüsler.

prim vermemek adına bakmayınız, baktırmayınız

bundan daha kötü durumda olamam özgüvenidir.

ağırlıkla doğru orantılı olarak artan öz güvenin ortaya çıkardığı durumdur. bi de uzunsa bu şişman kişi her türlü ayılığı yapar çünkü ayıdır zaten. kimse de birader hop nabyıon demez diyemez. özgüvenleri de burdan gelir. kimsenin kendilerine karşı çıkamayacağını bildiklerinden dolayı rahattırlar.

Nasıl bir özgüven patlamasıdır o. Hala anlatamadığım şeydir.

(bkz: john goodman)

cadde ortasındaki heykelin bir anda hareketleniverecek kadar canlı (gibi) durmasıyla eşdeğer durumdur.
heykel hareketlenirse şişman kız da...

bunların kız olup tayt giyen versiyonları mevcuttur.
onlardaki özgüven bende olsa aya çıkardım o derece.

blob'dan ziyadesiyle beklenir.

cahil özgüveni ile kapışırlar.

kaybedecek bir şeyleri olmamasından kaynaklanır.

http://video.uludagsozluk...BCrk-k%C4%B1z%C4%B1-2055/

şöyle bişey olsa gerek.

görsel

En harbi özgüvendir. Herkeste olmalı.

istisnasız bütün şişmanlarda gördüğüm özgüvendir. insanları şişman, zayıf diye ayırmak ne kadar yanlış olsa da böyle bi özgüven mevcuttur.

Kapladıkları hacmin verdiği özgüvendir o.
Tek başlarına iki üç kişilik yer kaplayınca zevke geliyor yağ amelesi pislikler.

Özgüven değilde, kimisi sadece kendisiyle barışık oluyor.

Yok öyle bişey sadece dışarı öyle görünüyolar genelde içlerinde büyük duygusallık yatıyo çevremde böyle bir insanla dalga geçildiği zaman hem sinirlenip hem üzülüyorum.

(bkz: bu neyin kafası gardaş)

şehirler arası otobüslerde de burun çeke çeke uzun uzun telefonda konuşanına tanık oldum.
gece 12 seansına gidicez ininca kankaa dedi vs. dünyayı komple elemiş de eleği sağa sola göstere göstere asmaya çalışan bi havası vardı. şişmanlığına lafım tabiki olamaz da onca insanın olduğu yerde de o ne gereksiz sikimsonik rahatlık afedersiniz.