bugün

kesinlikle birak.
kesin degilse kararin yine birak.
sorunluysan birak.
tembelsen birak.
birakmazsan birak.
alkolü bırak, medreseye git.
Bağımlılık yapmasın ben bıraktım başka bölümle tekrar başladım aman dikkat.
Bırakılmaması gereken kurumu bırakma istediğinde bulunan öğrenci beyanıdır.

Sen şimdi onu bunu bırak da kız kabul etmedi diye üniversite bırakılmaz.

Yatay, dikey yap bişeler.

Edit: yarı zamanlı iş bul, çalış.
ilgini çeken bir bölüm aöf te mevcutsa ordan oku. aynı zamanda çalış. türkiyede 4-5 uni var onlarda okumuyorsan okumanın bi yararı yok. hatta maddi kayıp ve zaman kaybı da cabası.
Arkadaş ortamı birazda insanın kendi iletişim becerileri ile alakalı yani üniversite değiştirince kendini değiştirmedikçe durumun değişeceğini sanmam. Ygs puanlarınla nereyi kazanırsın vs. hiç bir fikrim yok ama daha iyi bir yer (daha mutlu olacağını düşündüğün bir yer ) kazanırsan 1 yılı harcamak göze alınabilir.
okumadım ama bence bırakmalısın.
Sen bu mallikla istedigin yeri hiçbir zaman kazanamazsın. Siktir git devam et okuluna..
Dondur,pişmanlık duymaz isen bırak.
bırak lan dikmişim üniversitesini git gastronomi oku zik zik bölümler okuma sikerün.

(bkz: acıkınca pisleşen insan)
Hazır başlığını bulmuşken bende yazıyım.

Bende ankara üniversitesi veteriner fakültesindeyim. Lanet olsun geldiğim güne diyorum. Ygs 60 bindi. Düz liseliyim ben zaten en yuksek 40 bine girildi okulda 3. olmuştum. Lys yok bende tabi 80 bine düştüm. Aslında ben sayısal değil de eşit ağırlık okumaliydim dedim sonra kendime çünkü calismadan onda da 90 bindim. Ygsde 60 bindim yine. Acayip kararsizim çünkü bölümümü ve ilimi de sevmiyorum. Ama ailem kazandin bi kere oku diyorlar. Daha iyisi ne olabilir diyolar. Ben psikoloji istiyorum tabiki. Of kafamda deli sorular.
Benim de 3 aşağı 5 yukarı içerisinde bulunduğum durum. Yalnız değilsiniz, yaş oldu 22 hala ilk sınıftayım bu saçmalık yüzünden.
ay şaka maka çok sevdiğim konu. biraz bile düşünen varsa çevremde desteklerim onu her zaman . alkışlarım dans ederim. aileler için tehdit içeriyorum belki ama, bırakıp da mutsuz olduğunu görmedim kimsenin. okulu bırakmış biriyim ben de. boşu boşuna kendime hiçbir şey katmadan devam etsem yapamayacağım şeyleri yaptım bırakınca. beynimiz dinç olmalı. zaten mutsuz ineklerin sütlerini içiyoruz zaten mutsuz meyveler yiyoruz. bir de ben mi bile isteye içimi çürüteyim , ne için? yok. çevrem yüksek derecelerle üniversitelerinin desteği ile yurtdışlarına açılırken , staj esnasında iş teklifleri alırken , ben okulu bıraktım. çünkü benim yapabileceğim bir şey yok bölümde. evet yanlışlıkla geldim denebilir. açıklaması uzundur. görüneni kadar ruhtaki tahribatı vardır bu aşamaya gelmenin. bölüme ve üniversiteye sevgisizlik bir nedendir. insanlarıyla tartışabileceğinizi düşündüğünüz yerlere gidin. tartışmak dediğim konuşabilmek , dinleyebilmek ne düşüncede olunursa olunsun. bölümü sevince zaten dört elle derslere tutunduğunuz için , gözünüze bir şey batmaz mesela. bırakanlardan duyuyorum bunu bakalım ben o aşamaya gelmedim . beyni dinç olması gerekenin beyni dinç olmalı, üretmeli. böylesi zaten istemediği bir yere alışmakta zorlanıyordur o yüzden bırakmalıdır. idealist olayım başladığımı bitireyim denmemelidir, zaten bitirmesidir zor gelen ki. bitirene kadar artık alışmış ve hissizleşmiş olursunuz. bırakın aklınızda bir şeyler varsa. dilerim kötü niyetli bi yazı olarak anlaşılmaz. bana iyi gelmemiş olsaydı önermezdim.
bir de başlığı açan yazarımıza da gönderdim burada da bulunsun, bu başlık altında kırık bir tebessümle toplanacaklar için iyi gelebilir bir şey , ben sevmiştim; aziz kedi'den bir 'mağlubiyet' öyküsü:

https://youtu.be/R8K3vZ_9wt0
Yaaa kardeş, işte ne oldum demiyeceksin. Lys nin daha zor olduğunu biliyodun. Bence bir daha hazırlan. Çalışmayı göze alabiliyorsan eğer. Sonuçta okuyacağın üniversite senin hayatını belirleyecek. Ortamım da kötü diyorsan , bence yeniden hazırlanmaya değer. Kaybedecek bir şeyin yok çünkü. Zaman dışında.
üniversitede kendini geliştirmek amacın olsun tekrar girdiğinde en fazla bi kaç puan daha fazla alırsın daha konuşmak için çok erken sonrasında üniversite bitmesin diye taklalar bile atabilirsin.
Zamaninda bu maceraya girip 1 yılımı heba etmişliğimi var.

Ben ettim siz etmeyin.
O kadar emek boşa gitsin öyle mi oldu.
mutsuzsan bırak düşünme. zaman bir yere kaçmıyor.
Universiteyi birakmis, sonra tekrar girmis ve su anda bitirmis biri olarak soyluyorum.

Kesinlikle birakma.

Hukuk gercekten iyi bolum. Tip daha iyi olabilir ama 6 sene okuyacaksin, sonra tus'ta yuzd. 10'a gireceksin uzman olacaksin. Hic gerek yok. Hukukcu bir arkadasim su anda manisa'da hakim. Bir digeri ankara'da ozel sektorde 7 bin lira aliyor, bir digeri konya'da kamuda avukat.

Kesinlikle universite onemli degil. Kendini yetistirirsen her turlu cok cok yuksek maaslar kazanabilirsin. Hatta kendi hukuk buronu acar, paranin gozune vurursun.

Sana tavsiyem, okula kendini ver ve okulunu sev. Seversen basarirsin.
Geçen dönem içinde bulunduğum durumdu,yatay geçiş şartlarını araştırıyordum,yarı dönemde geçiş yapılır mı onu araştırıyordum,bölümü değilde okulu bırakmak niyetindeydim.Çok yalnız hissediyordum.Doğru dürüst yemek bile yiyemiyordum tek başımayken ve çoğunlukla yalnızdım,iki arkadaşımla kavga ettim bu süre zarfında biriyle hala konuşmuyorum diğeriylede çok samimi olduğum söylenemez.Bu dönemse alt dönemimizden arkadaşlar edindim,kasımdan beri kopuk olduğum bir arkadaşımla samimi olduk tekrar şans eseri,sonra bir dergiyle görüşmeye başladım yazarlık için,resim yapmaya tam anlamıyla tekrar başladım,okumaya başladım yeniden,yüzmeye başlıyorum kısmetse.Bir vakit nasıl yalnızlıktan kurtarılırsa onu yapmaya çalıştım ve şuan önceki halime göre kat kat iyiyim.Senin sorunun bölümle değil yalnızlıkla ve bunu değiştirebilirsin.Bende çok zorlandım benim sosyal alan fobim var az da olsa , tek başıma yeni insanlarla yüzyüze gelince geriliyorum fazlasıyla bazen kızarıyorum,titriyorum falan yani ama buna rağmen denedim dergi görüşmesi benim için tam bir felaketti mesela ama başardım.Şuan daha az yalnız ve daha mutsuzum.
daha 20 yaşındasın bişi olmaz ister 4 sene oku ister 10. bırakma okulu o arkada bi yerde dursun. gir lys ye olmaz ise seneye gene gir. istemediğin okulda olmaz kendimden biliyorum. bi kere geliyosun dünyaya takma kafana. geç kaldım tribine falan da girme. 40 küsür yaşında edebiyat öğretmenim sınava tekrar girip hukuk kazandı. herkes napıcak bu yaştan sonra dedi. sizene amk ne yapcaksa yapcak öle mutlu olcaktı olduda.
hafif bir tebessümle okudum yazdıklarını kardeşim, sanırım senden 20 yaş kadar büyüğüm bundan böyle ilgili entry'de kardeşim olarak anılacaksın, evet okulda dışlanmak istemediğin bir bölümde okumak bunlar o yaşlarda bakınca çok sıkıntı verici hatta hayattan umudunu yitirme noktasına seni götürecek şeyler gibi duruyor ama burası türkiye etrafına bak kaç kişi istediği işle meşgul hatta istediği işi yapanlara bak birincil motivasyonları yine para kazanmaya çalışmak..

para önemli değil önemli olan tatmin olmak diyecek genç kardeşlerim olacaktır onları hayata atılıp bir aile geçindirmeye başladıklarında görmeni dilerdim, maaşlarının yarıdan fazlasını ev kredisine vermeye razı insanlardan bahsediyorum sana hayata dair birçok şeyden kısıntı yaparak yaşamaya çalışan insanlardan.

Gelelim dost bulmak arkadaş bulmak ve kendini önemsiz hissetmek noktasına bu durumda dönüp biraz kendinle hesaplaşmak gerekecek sanırım, zira dünyanın en iyi üniversitesinde okusan yine aynı şey başına gelecektir. en etkili çözümü bu noktada profesyonel yardım almaya çalışmak ve kendine okul harici hobiler bulmaya çalışman olacaktır.

son olarak sana çalışma hayatından örnekler vereyim kardeşim, spor akademisi mezunu banka bölge satış müdürü, ziraat mühendisi ilkokul öğretmeni, inşaat mühendisi satış müdürü, doktor lokanta sahibi gördü bu gözler.bölümüne sahip çık mezun olmadan bir dili iyi öğren ikincinin temelini bitir, sonra üst bir branş seç deniz hukuku, vergi hukuku gibi özel bölümler seni daha iyi hissettirecektir.

muhabbetle kal..
sevgili kararsız yazar kardeş! aşikar olduğu üzere ikilemde kalmış, ne yapacağını bilemeden oradan oraya savrulup duruyorsun! zor tabiî! belki de dünyanın en lânet durumudur kararsızlık!

sana şunu söylemek isterim öncelikle! ne istiyorsun? gerçekten ne yapmak istediğinin bilincinde misin? yâni, senin için önemli olan okulun markası mı, yoksa bölümün ne olduğu mu? yoksa hem okul, hem de bölüm aynı derecede mi önemli?

eğer şuan okumuş olduğun bölüm eğer sevmediğin bir bölümse, hiç bekleme, zaman kaybetme koşarak kaç oradan derim sana! ama eğer sevdiğin, istediğin bir bölüm okuyorsan sabret bitirmek için gayret et! yok ortammış, çevreymiş, kızlarmış... hiç birisine kulak asma! hepsi geçici şeyler. sen sadece kariyerine odaklan! okul bittikten sonraki durumunu düşün, hayal et! bu kadar işsizler ordusu insanın içindeki yerim neresi olacak! zirve mi, en dip mi? buna odaklanırsan gerisi zaten çorap söküğü gibi gelir. başarılar!...
Gelecegr dair daha iyi bir plani olduguna karar vermis ya da oyle olduguna inanmistir.