bugün

şu ülkenin durumunu düşünürsek apaçık her şeyiyle sırıtan bir gerçek. tıp mı, mühendislik mi, hukuk mu. arkadaş geç. bayan kuaförü, bayan kuaförü. şu zamana kadar 4 yılda harcanan parayı hesap ettim üniversite zamanımdaki, kaba bir hesap ile 45-50 bin arası. abi yemin ediyorum şu liseyi bitirdiğim gün bayan kuaförlüğü eğitimini alıp bayan kuaförü olsaydım şimdi elim ekmeğimde, sırtım pek hayatımı yaşıyordum. karıya da kıza da doymuştum, zira çok affedersiniz mühendislik okuyorum hala.

şimdi mezun olsam adam beni 1000 liradan işe alacak. umrunda mı olur etraf mühendis kaynıyor. sen umrunda mısın, sen olmazsan senin yerine senin gibi 100 tane bulur. ben ne bokuma okuyom o zaman, ben niye dert çekiyorum o zaman abi. ben saçlarımı niye döküyorum ya. kuaför olsam bi' boya 50 lira. bi' saç kesimi 60 lira. olum mal mıyım ben niye okuyorum ya.

hep aklımdaydı böyle bir şey. anlatamazsın ki bizimkilere. diyemezsin ki ben kadın kuaförü olucam. anam ohlavayla kovalar, babam eve almazdı. ayıp bir şey mi kardeşim. su parayla açardık bi' mekan işletirdik. zamanında dil seçicem diye ailenin en ileri gelen kuzenleri başıma üşüştü sayısal seç diye. 3 yıl üniversiteye hazırlık, 4 yıl okul, okunmamış daha 2 yıl uzatma. lan hayatım bitti be. vay ben nerelere gidem nasıl idem.