bugün

Sanki yerin dibine girerim de cikamam ordan.
cok sekerdirler.

yuzume karsi cok guzel oldugum soylenince yanaklarim kizariyo benim.

baskasi ovmesin ben overim kendimi.
özgüven eksikliğinden de olabilir..mütevazılıktan da..ama ikincisine rastlamadım şimdiye kadar..
Sözlükte şımardığıma bakmayın. Benimdir.
alışkın değillerdir.
yaz panpa

Utanıp hemen elime telefon alıp kurcalamaya başlarım. Öyle.
ovulmeyi sevmeyen insan yoktur. sadece o ordayken lafi gecmemesini ister cunku mutevazidir.
benimdir efenim.

böyle yanaklar kırmızılaşır, konuşamam, dilim tutulur ve hemen 'ya aslında o kadar da övülmeye değecek bir şey değiş" diye kendimi gömmeye çalışırım.
yolun çok başındadırlar. övülmeyi veya eleştirilmeyi siklememek lazım. ben kendimi zorlasam da sikleyemiyorum zaten.
saf ve iyi niyetlidirler. hemen utanip kizarirlar gercek sanirlar. dur bi dusun bakalim, bu ovgunun arkasinda ne var, ne niyet gizli?
değer verilesi insandır.
estağfurullah diyerek karşınızdakini dumura uğatabilirsiniz.
görsel
sevgilim... övüldüğünde utanır ve yanakları kızarır. çok tatlı insanlardır utananlar....
Ben de olan olay.
Övüldüğümde özellikle dış görünüşümü ilgilendiriyorsa direkt olarak kendimde beğenmediğim şeylere yüklenir konuyu kapatırım. Çünkü açıkçası övgüden sonra nezaketen benim de övmem gerekiyor ve bunların ikisinden de hiç mi hiç hoşlanmıyorum.
istinalar oluyor tabi*
güncel Önemli Başlıklar