övgüyü kabul edip eleştiriyi kabul etmemek

son yıllarda giderek artan toplumsal ve ciddi bir sorun.
birini övdüğünüz zaman en iyi kalpli sizsiniz.
ama, haklı olsanız da, birini eleştirdiğiniz zaman kötü biri ilan ediliyorsunuz.
bu da ciddi bir sorundur.

zamanında çok eleştirilen kişinin içinde bulunduğu durum.

Bunun Türklerin genelinde var olduğunu düşünüyorum. Gerçi yapılan eleştirilerin kimi zaman eleştiri değil de yergi olma sorunu da var sanırım.

tersi de mümkün: şahsen övgüden hoşlanmam; övüldüğüm konuda benden daha iyi olan örnekler gelir aklıma , ya da "acaba neyin peşinde" diye şüphelenir kendimi toparlarım. bunun yanında eleştiri, hatta hakaret işime gelir: en azından karşımdaki sana olan hasetini ve rahatsızlığını kusuyor, nasıl olsa kanıma girebilecek bir sıfatı yok, kendimi ispatlama gibi bir derdim de olmadığına göre, eleştirsin, sövsun dursun. mesleki hususlarda değil; orada şahsım değil mesleki konumum temsil ediliyor, onu savunmakla mükellefim.

vaktinde bu sözlükte özelden böyle yoz bir iletişime geçmeyi denemiş ve çaylak edilmiştim. o günden beri hakaret edeni doğrudan moderasyona bildiririm; madem kural böyle, madem karşılık veremiyorum, o zaman kimse yapamaz.

ikisinide siklemem.

--spoiler--
iyi niyetli bir eleştri gelmiyorki.adam gelmiş giydirmek için giydiriyor.bu adama haklısın demek yerine sen kendine bak lan geblo demek doğru olan.çünkü adam kötü niyetli.
--spoiler--

'' bozuk saat bile günde iki kez doğruyu gösterir '' sözünü hatırlar ve her insanın içinde hem iyilik hem de kötülük olduğu gerçeğini kabul edersek, herhangi bir bahane kabul etmeyeceğini gördüğümüz durum.
aslında egoyla ve gamsızlıkla da alakalı... bugün insanlar kırmızı ışık kendileri için yanarken yola fırlıyor, sıra bekleyen insanın önüne geçip hesap ödemeye çalışıyor, küçükler toplu taşımada koltukları işgal edip yaşlılar bindiği zaman bile yer vermiyor, insanlar biz metrodan çıkmadan tepemize binmeye çalışıyor.
yani söyleyenin kim olduğuna değil, geneldeki hoş olmayan alışkanlığa odaklanmalıyız. hem gerçek hayatta hem de sanalda çoğu insan başkaları hakkında bombalamaya bayılıp kendileri eleştirileceği zaman zırhları kuşanıyor. bu da hiçbir bahanenin arkasına sığmaması gereken kötü bir niyettir.
eleştiriyi kabul etmemek bir salgın halini aldı ve yayılmaya devam ediyor. tehlikenin farkında mısınız ?

gereğinden fazla büyük bir egonun ve eleştiriye tahammülsüzlüğün göstergesi olup hem sıkıcı hem de yorucu olan durum.

övgüyü nasıl kabul ediyorsunuz ya ben hiç beceremiyorum. he he deyip geçiştiriyorum.

ikisinide sevmem.

Ben ne olduğumu zaten bilirim.

Haklı bir eleştiri övgüden daha yeğdir anlayana..