bugün

ırmaklarından şaraplar akacak diyorsun
cennet-i alâ meyhane midir?
her mümin’e iki huri diyorsun
cennet-i alâ kerhane midir?
facebook üzerinden paylaşıldıkça anlam kaybeden sözlerdir. ne gevheriler , yunus emreler bu yolda harcanmıştır kendileri gibi.
için temiz olmadıktan sonra.
hacı, hoca olmuşsun kaç para!
hırka, tesbih, post, seccade güzel:
ama tanrı kanar mı bunlara?
bütün günahlar içki gibi sarhoş etseydi, dünyada ayık insan kalmazdı.
kim senin yasanı çiğnemedi ki söyle!
günahsız bir ömrün tadı ne ki söyle!
yaptığım kötülüğü kötülükle ödetirsen
yüce tanrı benle aranda ne fark kalır ki söyle.

gibi rubailerdir. mest eder. ancak bilinmelidir ki ömer hayyam müslümandır.
ya ömer hayyam ya neyzen tevhik. ateistler ancak hayatı vur patlasın çal oynasın tipli insanlardan ibaret sanıyorlar.

kişi sevdiği ile beraberdir.
ya ömer hayyam ya neyzen tevhik. ateistler ancak hayatı vur patlasın çal oynasın tipli insanlardan ibaret sanıyorlar.

kişi sevdiği ile beraberdir.
ırmaklarından şaraplar akacak diyorsun
cennet-i alâ meyhane midir?
her mümin’e iki huri diyorsun
cennet-i alâ kerhane midir?

şu söz gerçekten ibretliktir. subhanallah. lan şununla demogoji yapmaya çalışanlar var. allah size akıl versin.
ey kör! bu yer, bu gök, bu yıldızlar boştur boş
bırak onu bunu da gönlünü hoş tut hoş,
şu durmadan kurulup dağılan evrende,
bir nefestir alacağın... o da boştur boş....
Her söze verilecek bir cevabımızdır vardır lakin önce söylenilene bakarız lafmı diye sonra söyleyene bakarız adam mı diye.
bilinmelidir ki ona atfedilen birçok rubai aslında onun değildir.
ömer hayyam, aşmış bir bilim adamı ve şair olmakla birlikte müslümandır. ona zındık diyenler daima dini bilgisi zayıf olan sözde müslümanlar olmuştur.
yani bu ibretlik sözlerin çoğu aslında müslüman olmasına rağmen çok saygı duyduğum ömer hayyam'a ait değildir.
akılla bir konuşmam oldu dün gece;
sana soracaklarım var, dedim;
sen ki her bilginin temelisin,
bana yol göstermelisin.
yaşamaktan bezdim, ne yapsam?
birkaç yıl daha katlan, dedi.
nedir; dedim bu yaşamak?
bir düş, dedi; birkaç görüntü.
evi barkı olmak nedir? dedim;
biraz keyfetmek için
yıllar yılı dert çekmek, dedi.
bu zorbalar ne biçim adamlar? dedim;
kurt, köpek, çakal makal, dedi.
ne dersin bu adamlara, dedim;
yüreksizler, kafasızlar, soysuzlar, dedi.
benim bu deli gönlüm, dedim;
ne zaman akıllanacak?
biraz daha kulağı burkulunca, dedi.
hayyam'ın bu sözlerine ne dersin, dedim:
dizmiş alt alta sözleri,
hoşbeş etmiş derim, dedi.
adı hayyam, dışı pis olsa da içini sanır temiz
biz bunları yer miyiz keriz
çekecekmiş şarabı sevecekmiş güzeli
adamsın deseler götümüzle güleriz
dünyada vur patlasın çal oynasın yaşamayı hayatına şiar edinmiş, insanlık adına tek bir çivi çakmamış ama ateistlerin hoşuna giden dine söven şiirlerinden başka bir şeyi olmayan ayyaşın tekinin kafiyeli sözlerinden ibarettir, sayıları arttırılabilir, sövmenin sövene kazandırdığı kadardır hayyama kazandırdıkları, ve hayyamı kendine üstad edinenlere,

hayyam söver siz sevinirsiniz
dünya hayatı üç beş gün, eğlenir gülersiniz
içinizdeki şüphe, lezzetleri sizden giderir
şükür ki kişi sevdiğiyle beraberdir * *
Dünyada akla değer veren yok madem,
Aklı az olanın parası çok madem,
Getir şu şarabı, alsın aklımızı:
Belki böyle beğenir bizi el alem!
Bir elimizde şarap tası, bir elimizde Kuran;
Helâl de insan içindir, haram yiyen de insan.
Heyhat, şu evrende bir nefeslik ömrümüzce
Ne tam gavur sayılırız, ne tam müslüman.
Kahpe felek, yılmam senden, n’aparsan yap,
Er ya da geç öleceğiz, niye ölümden korkmak?
Bizim içinse tüm nimetleri bu dünyanın,
Kaygım budur tek: insanca yaşayamamak!