ölüm

istediğim ölüm şekli edgar allan poe'nun beni yaş odunla dövüp yerde sürükleyerek üçüncü kattan aşağı atması.

Korkutucu bir bilinmezlik.

yeniden başlamaktır.

ya başlangıç, ya hiçlik. hiçliğin düşüncesi bile boğucu.

artık gelse denilen, kaçmak istemediğim kaçınılmaz son.

Bugün araba ile ışıklarda duruyor ve bir görüşmeye yetişmek için acele ediyorum. O sırada bir kedi leşi gördüm tam yanımda. Minicik bişi. Karşıya geçmek isterken can vermiş. Gözleri açık. Ona gelen arabayı son kez görüşünü taşıyor bakışları. Paramparça olmuş.

Az sonra bir mesaj geldi. Sevdiğim benden bi kaç yaş büyük bir dostum ansızın kalp krizi geçirmiş. Bayram tatili planı yapmıştık 10 gün önce.

Trafik Işıklarında karşıya geçerken ki acelesi ile can veren bir kedinin son bakışı ile dünyaya bakıp ölen arkadaşımı düşündüm. O son bakış ile hırslarımıza, şehre, araçlara, yan arabadan bana el kol yapan amcaya, canhıraş bir kalde koşturduğumuz evlere baktım. Bir gün yada bu entryi yazdıktan 10 dakika sonrq bu gözlere ellere bedene ihtiyaç duymayacağım bir an gelecek. O kedinin son bakışlarında ki bırakacağım bu bedenimin her zerresini. Tüm planlarım iptal olacak o dakikadan sonra. Herkesi yarı yold bırakacağım. Tüm randevularım ertelenecek ve savaşa savaşa sahip olduğum herşeyim bir tereke defterine kayıt olup başka insanlara verilecek...

Ben o kedinin son bakışında sakladığı acemi teredddütün ta kendisi; bedenime veda edeceğim zamana koşarak giden basit bir adamım.

Siz ben koca dünya ve tüm evren; can verilmiş yaratılmış her canlı formu...

Ölmek için yaşıyoruz ve bu gerçek benim yaşama sabretmem için tek neden.

En çarpıcı gerçeklik.

"insan hayattayken uyur, ölünce uyanır" sözünü akıllara getiren son.

Herkesin illaki üzerine düşündüğü durum. Frankl, ölümü bir tehdit olarak değil de bireylerin hayatlarını dolu dolu yaşamaları ve anlamlı bir şey yapmak için her fırsatı avantaja dönüştürmeleri için bir teşvik olarak görmüştür.

aptallık, aklı olan ölmez.

Bu sevinç çığlıklarının akıbeti bir yok oluşsa, olup bitenlerin anlamı ne.

herkes bir gün ölecek.

bence asıl önemli olan bunun bilincinde olmak ama hiç ölmeyecekmişsin gibi yaşamaktır.

ot gibi gelip ot gibi gitmeyin.

doğmadan önceye dönmek diye ümit ettiğim, tanrının ''surprise mother fucker'' diyerek karşıma çıkmayacağından emin olduğum yaşam sonrası durumu.

canlılığın devamı niteliğindedir. Çünkü insan bedeni yok olur evet fakat insan beden değil bilinçtir.

her canlı doğar,büyür, yaşar ve ölür. ölür... öldü. toprak oldu. canım benim. sevmezdim seni ama kalbim acıdı..
zamanıydı ama erkendi

hey allahtan korkmaz.. sana bana ölüm var.
ölüm varsa bu dünyada zulüm var

önemli olan kaybetmeden söylemek istediklerinizi söylemek, onu sevdiğinizi hissettirmek iş işten geçince içinde kalıyor.

Yunus emre ne güzel demiş;

Bu dünyaya gelen kişi, ahir yine gitse gerek,
misafirdir vatanina bir gün sefer etse gerek.

herkes helalleşmek için içeri girdi, elini öptüler. ağladılar
ben girdim sadece bembeyaz ellerini gördüm yüzüne bakmaya cesaret edemedim, sana uzaktan elveda dedim. kızmamışsındır umarım. mezarının yerini beğenmedim. herneyse ruhun şad olsun

Kapıdan girecek kadar yakın.

(bkz: Ölüm gibi zamansızım)

(bkz: yalnızlık)

Belki de bizi temizleyecek tek şey.

Bir akrabamiz yalnizlik içinde ölmustu.yaşarken uğramayan çoğu insan cenaze evine gelmişti.
Dedim ki lan şukadar insan şu kadın yaşarken burayı bu şekil doldursaydi nasılda mutlu olurdu.olmadı.

Hayattaki tek gerçek. Geri kalan her şey bir nevi uyuşturucudur. insana gerçeği unutturur.

Bu kelime bana hiç korku vermezdi eskiden. Hayatın gerçeği işte ne olacak ki hepimizin başımıza gelecek der gülümserdim.benim için en korkunç şey bir insanın hayallerini,hedeflerini gerçekleştirememesi idi.hele ki yetenekli ve zeki olmasına rağmen bir insan bunları gerçekleştiremiyorsa işte en korkunç olan buydu bana göre.işte ölüm bu noktada katlanılmaz ve acı verici gelmeye başladı bana. Çünkü 26 yaşında yerinde duramayan cıvıl cıvıl bir gencin hayallerine ulaşamadan yaşamını yitirdiğini,üstelik kendi isteğiyle bunu yaptığını gördüm. Çaresizlik,umutsuzluk ve yalnızlık.Bunların çaresi ölüm müydü peki? Bizimle kalıp savaşsan hayatın acımasızlığına inat küfrede ede yaşasan olmaz mıydı? Ey ölüm çare mi oldun şimdi sen? Kiminle konuşuyorum,kimi tanımlıyorum ki ben. Hepimiz hepimiz onunla karşılaşacağız nasılsa.Ama hayallerimizi gerçekleştiremeden çıkma karşımıza..

insanların dine inanmasının en büyük nedenidir. gerçi ölümsüzlük bulunsa onlar kalp olarak ölü falan deyip yine inanmaya devam edenler çıkabilir.

insanların canlı bir organizma olduklarını idrak etmekte güçlük çektikleri enerji yitimi.