bugün

ellerindeki benekler, birbiri üzerinden akıp giden piton yılanlarına benzeyen rengarenk damarlar, alından sızan terin yere düşmeden buharlaşmasını sağlayacak çorak bir yüz, gözlere eski maviliğini unutturan bir perde, etrafında ellerini, ayaklarını öpen ağlaşan büyük küçük çocuklarını, anılarını hatırlamayan bir beyin, son sözleri allah olan bir dil. her gece bardağın içine koyulan takma dişlerdeki yorgunluk ve beyazlıktan epeyce uzak renk ve en sonunda ortama yayılan bayat koku, bir öğrenci evinde aylardır bekleyen süt gibi bir koku. bu koku bir dakika içinde içeri çekilip olay yerinden uzaklaşılmalıdır. çünkü insan öldükten sonra kaslar kendini salıverir, çiş, kaka ortama yayılır, parçaladığımız bütün edebiyat heba olur.

(bkz: allah gecinden versin)
bilinmez, sonlu bir zamanda,
güya yaşıyordu;
herkese tutsaktı,
ama önce kendine...
hali, tavrı, her neyi varsa tuzaktı.
yaşamaktan ziyade,
vade dolduruyordu,
nefes aldığı her yer,
ölüm kokuyordu.
aklından ne geçtiği bilinmez...
ne hissettiği genelde,
uzun uzun gözlerini kaçırıyordu
belli ki bir şeyden utanıyordu,
yüzünde utancın derin izi;
cigarası ölüm kokuyordu.
yalnızken düşünmeyi sevmezdi hiç,
mezarı mı derinleşiyordu ne ?
gömülecekse o gece,
toplu olsun istiyordu
niyeti; kendinden önce ,
gömmekti onu,
fikri; ölüm kokuyordu...
pek konuşmaz,
kelamını bir yerde saklardı hep;
bazen açılacak olsa,
kadehinde boğulurdu.
konuşmasa da belliydi zaten,
zikri ölüm kokuyordu...

siddartha 5:35
bu aralar fena pe$ine dü$tüğüm koku. eğer bilen doktor arkada$lar varsa gelsinler konu$alım. panik atak ba$langıcı olabilir mi bu koku acaba? genelde uyku esnasında her $eyin grile$mesi biçiminde yorduğum ve sanki ölmeye ramak kala son çırpını$lar hissinin yanında beliren bu kokuyu duymamın panik atakla alakası mıdır merak ediyorum. yani ölümden korkmuyorum, kalp çarpıntım felan gibi semptomlarım yok ama genelde bazen uykuda titreme, yere çakılma, ölüm hissi, delirme korkusu gibi uyan semptomlarda var.

bi' el atın hacılar?
Ölme tehlikesiyle yüz yüze gelmekten duyulan korku, can korkusu, can havli anlamına gelen bir kelimedir.
morgda sevdiğiniz birini yıkarken elinize sinen kokudur.