çocukken camiden kovuldum o yüzden camiye uzağım

http://www.zaman.com.tr/h...sevdirmek-icin-ekip-kurdu

çocukken dine karşı oluşabilecek bir soğukluk, günümüzde aşılmaya çalışılıyor.

çok doğru bir hareket. desteklenmesi gerekir. umuyoruz camide birdir bir oynayan çocuklar artık camilerden kovulmaz. bu bağlamda olayın aslına bakacak olursak kimse kimseyi zorla birşeyden nefret ettiremez.

çocukların genelde kovulma nedeni bellidir.

cemaatle namazda gülerler- ki bu hareketleri bir çok kişinin tepkisini çekebilir ama çekmemelidir, çünkü onlar çocuktur. cami gibi toplu bir ortamda da böyle davranılması o yaşlarda normal karşılanmalıdır.

camide birdir bir oynarlar- bu davranışları ile, bizim uzun sakallı,sıska ve katı görünümlü, takkeli dedelerimizi baya bir sinirlendirirler. ha birde camide ne imam ne de müezzin olan ama camide kendine, caminin koruyucu, kollayıcı meleği ünvanını yakıştırmış olan amcalar vardır; ki genelde itici tavırları ile çocukları uzaklaştırmayı başarırlar.

kovalamaca- her küçük çocuğun vazgeçilmez bir tutkusudur, o kadar halılı ve büsbüyük bir ortamda ayakkabısız çıplak ayakla koşmak. da bırak da koşsun çocuk, çocukluğunu yaşasın ne diye sen yapamadın diyerekten engel oluyorsun çocuğa?

arka taraflardan seslice "amiiinnn!!"diye bağırmaları- bu da camiye gelen iş adamı tipli, patron kişilerin gazabına uğrayan bir harekettir. ibrahim tatlısısesin "höt höt lan`" ının daha sert söylenmiş biçimiyle kovarlar.

bunların olmaması için ellerinden geleni yaparlar umarım.

(bkz: dinimiz amin)

her çocuk camide çocukluğunun gereği bazı yaramazlıklar yapar, bizde yaptık. birer tatlı anı olarak dururlar. camiden kovmalar falan bunlar biraz aşırıya gidilmiş hareketler, kolay kolay olmaz. sabır herşeyi halleder.

camiden kovuldumlarla da kimse kendisini kandırmasın, camiden kovulmayı gerektirecek kadar fiili olan cocuk "lan madem beni kovdunuz bende aha şu şu sebepleri kendi gerekçelerim olarak göstereyimde işi sizin üstünüze ihale edeyimde görün, benden günah gitti nıhhhaaa... nıhhahhaaaaa!" gibi düşünceler üretip ona göre vaziyetmi alacak(çocuk aklıyla). cocuklar ailelerinden çevrelerinden etkileşim yaparak hayatlarına yön verirler. butür bahaneleri gerçekten savunanların olabileceğini tahmin ediyorum malum bizde çeşit çok, yalağınz durumun biraz tıbbi vaka olduğunuda düşünmüyor değilim.

yeter...

Doğrudur. Ramazan aylarında teravih namazı için camiiye gidiyorduk üç kız çocuğu.

Namaz esnasında önümde namaz kılan aşırı tontiş bir teyze vardı. Eteği başıma geçti tam secde ediyorduk. Çıkamadım eteğin içinden. Sonra üçümüz gülme krizine girdik ve dolayısıyla kadınlar bizi kovdu.

Camiden uzak olmak bir şey demek değil ki.