bugün

doğduktan beri aileden gelen yetiştirme tarzı, başarısızlık, ne derler düşüncesinin saçma olduğunu bilmene rağmen zihninden bir türlü atamamak. en temel sebebi başarısızlıktır, hiçliktir. anlatacak bir şeyinin olmamasıdır. tüm bunlar, çekingenliğin olumsuz sebebi üzerine atılan yorumlar. belki de çekingenlik çok kötü bir şey değil. ama hep olması, kesinlikle zarar.
tipsiz olmak.
dengesiz insanların fazlalılığından da kaynaklanabilir pek tabi .
ailedir. eğer aileniz kendinizi ifade etmenize, fikirlerinizi özgürce söylemenize izin vermemiş, dur- sus ile büyütmüşse ilerde çekingen biri olma ihtimaliniz çok yüksek.
elalem ne der adlı örgütün ufacık beyine işlettilmesi. maalesef aileler bu tarz sözlerle çocuğa yaptığı şeyin sürekli sorgulanacak zannetmesine daha sonra bunun yerleşik bir davranış olmasına sebep olmakta.
fakir olmak.
ailenin yetiştirme tarzı ve çocuğa hiç bir zaman kendini ifade etme özgürlüğünü tanımamalarıdır. çocuğun ilk fikir beyanında anne babalar kaş gözle veya bir sözle çocuğu durduruyorsa o çocuğun bir daha kendini ifade etmek isteyeceğini sanmıyorum.
erkekler için kısa boylu olmak, kızlar içinse küçük memeli ve kuru götlü olmak.
Kişilik, hayat şartları ve büyük oranla çevre etkisi.
maddiyat fiziksel ve ırksal .
aile şartları ve içerisinde yaşanılmakta olan toplumdur. özellikle doksanların ortalarından itibaren doğan kardeşlerimiz sürekli birbirlerinin kuyusunu kazan gıybetin dibine vuran birbirine tahammülü olmayan insanların arasında büyüyorlar. bu çocuklar gelişen teknoloji ile beraber öyle saf tipler değiller elbette her şeyi görüyorlar anlıyorlar. nasıl çekingen olmasınlar ki her dakika nefret akıyor dört bir yandan..
Temeli başkasının ne diyeceğini fazla önemsemektir. insanların vereceği tepki, yapacağı yorum, bulunacağı davranış hakkında çok kafa yorar çekingen insanlar. “Elalem ne der?” sorusunu söküp atmalı insan kafasından.
Çocukluk travmalarının yoğun ve aşılamamış olmasıdır. Kötü bir çocukluk geçirmektir. Maaleseftir.
Benimdir. Atamadığımdır. Atacağımdır. Bunu yeneceğimdir.