çağımızın hastalığı kabalık

insanlar ne kadar kaba olmuşlar da ben farketmemişim. Nedir yahu bu? Hiç mi nezaket eğitimi almadınız? Sizinle kibar konuşan biriyle hiç mi tanışmadınız?

Sosyal medyadan çok uzak biriyim, ancak birini aradığımdan swarm üzerinden o olduğunu tahmin ettiğim bir kişiyi ekledim. O olup olmadığını sordum, değilim dedi. Amâ ısrarla Fake olmadığımı ispat ettirdi bana. instagramdan ekleştik. Ekledim yani, ne var ki sanki saklayacak bir şey mi var ortada? Sonrası soru yağmuru. Sorguya tutuyorum sanki. Beni tanımak istiyormuş, karşıdakini tanımak için onca soru varken boy boy fotoğraflarını görmüşken bir insan neden boyun kaç diye sorar? Son olarak "neyse, aradığımı bulamadım ama bir arkadaş edinmiş oldum ben kaçayım." Dedim. Ben gerzek olduğum için hala kibarım. bir iyi akşamlar bile demedi.

insanliK nereye gidiyor? Neden bu kabalık? en nihayetinde hepimiz insan değil miyiz? NEDiR bu domine etme çabası? kafamda deli sorular...

bence tam tersi,çağımızın hastalığı kibarlıktır. insanlar yalancıktan, samimiyetsizce kibarlık yapıyorlar birbirlerine.

Katıldığım tespittir. Ama eklemek istiyorum; çağımızın bir diğer hastalığı da bu 'kabalığı' kutsayan insanlar, onların bilgisiz ve bilinçsiz olmasıdır. Toplum giderek güçlülerin (!) egemen olduğu, bu gücü de kabalığın desteklediği bir toplum olduğu için kaba olmak da saçma sapan popüler bir davranış halini aldı.

Çözümü zerafet kursu olabilir belki.

görsel

(bkz: incelikler yüzünden)

gerçekten öyle. birbirinin açığını arayan, birilerinin üstüne basarak yükselmeye çalışan, dobralıkla terbiyesizlik arasında ki farkı bilmeyen insan kalabalığında kendinizi çok yalnız hissedersiniz.

Vurdumduymazlığın, nezaketsizliğin, bencilliğin ayyuka çıktığı hatta marifet sayıldığı toplumların vahim hastalığıdır.
Nazik olmak, teşekkür etmek, rica etmek, özür dilemek, zahmet edip açıklama yapmak yerine, işin kolayına kaçmak, hatta birde üstüne zeytinyağı gibi su yüzüne çıkmak en belirgin semptomlarıdır.

Mâlesef kimi mühendis, kimisi öğretmen arkadaşların yapmış oldukları davranıştır. Adamlar karşıt görüşe ana, avrat küfrederek cevap veriyorlar. Bunları yapanlar öğretmenler ve mühendisler ha, o aşağıladığınız, " çomar " diye yaftaladığınız kesim değil. Hani şu gördüğümüz zaman ceketimizi iliklediğimiz hocalarımız ve zekasına hayran olduğumuz mühendislerimiz varya işte onlar! Yazık değil mi?

zekanın bittiği yerde kabalık başlıyor. çünkü kibar ve ince olmak için kişi kafasını çalıştırmak zorundadır.

günümüzde kafa çalıştırmak zahmetli iş olduğundan insanlar en kolay olanı yani kabalığı tercih etmektedirler. düzgün cümle kurmak, oturup kalkmaya dikkat etmek, empati yapmak, saygılı olmak zor iş.

insanlar ego patlaması yaşıyor. herkeste "dünyayı ben yarattım" havaları.

geldiğin yer belli gideceğin yer belli. neyin havasındasın?!