bugün

5-6 gün önce benim çaresizliğimi anlatan cümle bir kızın ağzından hocaya söylendi.

H:sen de gelsene iftara bizle.
K: hocam ben arkadaşlara söz verdim
H: hiç anlamam onlar da gelsin

K: şey ben erkek arkadaşımla gidicem de.

Başlamadan bitmek değil bu, teşebbüs dahi olmadan bitmek.
Üzgünüm yapacak bir şey yok hastayı kaybettik....
Bitti. Tamam. Peki.
Peki o zaman sana hayatta mutluluklar.
O yapmaz.
olmamasına razıyım oluyormuş gibi olmasın yeter.
Hiç mi yok?

Tam 1 çaresizlik cümlesi... Olmadığını bildiğin halde tekrar sormak...
hiçbir kuruma yerleşemediniz...
(bkz: akabe)
Bi düşünsen?
tutulmayacak olsa da verilmesi gereken sözler var bazen...
Umutlarım vardı. Artık onlar da yok.
Neden !!!
"hayatımın en mutlu anıymış. bilmiyordum."
duzelir zamanla.
Bir şeyler iyi gitseydi şaşardım.
Daha ne yapayım abii?
Nasip değilmiş..
Umut, şimdi hiç görmeyen birine, Gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız.

Beklemek, şimdi hiç duymayan birine, Dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.

Tam karşılamasa da cem adrian Abimizin bu konuda birtakım söZleri söz konusu.
iyi geceler,tabi mümkünse.
Omzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın.
Böyle olmamalıydı.
Olmasaydı sonumuz böyle.
Kısmet değilmiş ya.
Ona dokunabildiğin kadar yakin
Ama hic ummadigin kadar uzaksin.
Hasretinle yandı gönlüm.
güncel Önemli Başlıklar