çalış çalış nereye kadar

hayatının büyük bir bölümünü okulda geçirip, daha sonra iş hayatına geçiş yapan bir insanın okul yıllarından tutunda, son nefesini vereceği ana kadar psikolojik olarak her güne başlarken sarf edeceği cümle. tabi sonuna ''amına koyim'' eklenmesi olaya daha dramatik bir hava katıyor orası ayrı.

okul yıllarında ''oku, oku nereye kadar amını sikim'' diyen bir insan, iş hayatına atılınca bu alışkanlığından kurtulamaz. iş hayatına atılan insan artık her sabah yatağından kalktığında (birde kış günü dışarıda buz gibi bir hava varsa) bu sözleri sarf etmesi içten bile değildir. iş yerinin kapısından içeriye zorla adım atarlar. sanki birisi çağıracakmışta veya ''gel seni kurtarıcam bu hayattan'' diyebilecek kurtarıcıyı bekler içeri girmeden, ama sadece hayalden ibarettir. sike sike girersiniz o kapıdan.

birde emeğinizin karşılığını alamazsınız. anasını, karısını siktiğim patron, karsını 500 bin tl (beşyüz) verip tatile yollar ama size ufak bir zam yapar. ''ne kadar patron varsa anasını, karısını, onları geçtim sülalesini sikeyim'' diye söversiniz içinizden akşama kadar.

amaçsız kişinin karşısındaki insanı amaçsızlaştırma çabası, aslında klişe olucak ama hayatın gerçeği.

hayat kısmen güzel.
sevgilinle, arkadaşlarınla ya da ailenle çıkarsın dolaşırsın güzel vakit geçirirsin.
zaten hafta boyunca hayvan gibi çalıştık değil mi? hafta sonu kafaları tazelemek gerekir.
yok. olmaz, ne gerek var? haftaiçi nasıl çalıştıysak, hafta sonu da aynı tempoyla çalışmalıyız; hem de her hafta.
eğer 1-2 saat bari kendime vakit ayırayım derseniz, üstüne bir de trip yersiniz.
hafta sonu ulan hafta sonu. kafa boşaltmayı falan geçtim, ayaklarımı uzatıp dinleneyim.
yok. olmaz, ne gerek var? yarın sunum var, şirketin para kazanması patronun para sıçması gerek.

resmen modern koleleriz. keşke gerçekten ayağımıza bir zincir vursalar da arada bir de olsa kendimizi insan sanmasak.
valla sikerler artık...

ve son olarak: keşke insanlar çiftçilikten öteye geçmeselerdi; ek, biç, ye, yaşa, ek, biç...

Arabanın frenleri boşalıp sırtında 17 tonla duvara girene kadar yani benim için böyle.

çalış çalış hep bir karış.

Çalışın durun kapitalist ibneler, ben ormanda bir ev yapıp domates biber yiyerek öleceğim..

Dağ evi kızları eklesin, şömine ve ayı postu mevcuttur.

görsel

Taki kapitalist sistem yıkılana kadar devam mk.

sonsuza kadar. sevdiği işi yapan insan asla yorulmazmış. sanırım en büyük motivasyonum bu sözdür.

Sokayım bu hayata.
Yok mu lan zengin bir koca.