bugün

osmanlıcada avaz, ses, savt, mübalağa ile çağırmak anlamlarına gelmektedir.
endülüs şairlerinin kullandığı bir şiir türüdür. yazın kurallarının sıkı-sıkıya uygulanmadığı zeceller; genellikle, düğünlerde ve çalgı eşliğinde koro halinde söylenen şarkıların güfteleridir.