bugün

zamanın her şeyin ilacı düzetici, konumunu kaybetmesi.

--spoiler--
zaman her şeyin ilacıymış yalan!..

yalan!..

zaman bizleri, göçertmekten başka bir işe yaramıyor!..

ve bir azrail gelip kanımızı bizden alıyor!...

ve hiçbir şey iyiye gitmiyor!..

bir yalan-talan bizi alıyor çehremizden

götürüyor!...

bilinmezliğe!..

ve bir yalan düştü göğsümüze!..

--spoiler--
not,imla
bu, zamanlar hiçbir şeyi düzgün yapmadı aslında

kötü yaptı

ölümü anımsattı

biz ölümsüzlüğü yakalamaya çalışırken!..

ve zaman hiçbir şeyin ilacı olmadı!...
zamanın amına koyayım sana bişey olmasın denerek çözülecek problem.

hiç bir şeyi zamana bırakmayın zamanla çözülmez asla.
--spoiler--
zaman ki, bir tek kelliğin ilacı değildi, çünkü; ilacı olsa kendi başına sürerdi!...
--spoiler--
"zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten."
aslında inandıkların, hissettiklerin, düşündüklerin, hatırladıkların ve unuttukların... bunları silecek güçteki tüm yaşanmışlıklar gerçekte seni silmişlerdir.
doğruluğu zaman zaman değişen önerme.
zaman gazetesi abone yapma çetesinin mottosu. O ilaç abone olana kadardır. Abonelikten sonra panzehir aranır.
yanlıştır.
Zaman acıları, anıları eskitir. Silemez ama eskitir.
Kötü bir şeyin üzüntüsünü hep yaşayabilirsin ama ilk günkü gibi olmaz.
zaman zehirli bir ilaçtır kelime anlamıyla. kendi açtığı yaraları, kendiyle tedavi etmeye çalışır.
zaman...
geçirmiyor hiç bir acıyı. sadece alışıyorsun. canın yanıyor, hiç geçmiyor. asla kabuk bağlamayan bir yara gibi. önce üzülüyorsun sonra kızıyorsun, belki deliriyorsun. sonra geçti diyorsun. bitti artık bir şey hissetmiyorum diyorsun. yıllar sonra seni üzen şeyi ya da kimseyi hatırlatacak bir şey duyuyorsun. sadece tek bir kelime belki. onun adı... geçmediğini sadece alıştığını anlıyorsun işte. ve elinden hiçbir şey gelmiyor.
zaman... kuvvetli olmayan bir ağrı kesici gibi. yavaş yavaş azaltıyor acını ama sonrasında yine, belki biraz daha katlanılabilir sadece.
zamanın hiçbir şeyin ilacının olmamasıyla doğru orantılı önermedir. acılar geçmez, sadece zamanla değişir ve evrimleşir.
zamanın bir ilaç olabilmesi için acıları veya pişmanlıkları kesinkes unutturması gerekmez, o sadece bizi onlardan uzaklaştırır. Ne gariptir ki o uzak diye atfedilen mesafe sadece iki nöronun sinaps aralığı kadardır. Aklınıza geldiği an yine canınız yanar belki ama eskisi kadar pençelerini geçiremez olur böğrünüze.

Velhasıl yanlış bir önermedir. Her acıya karşı bağışıklığınızı gittikçe arttıran kuvvetli bir ilaçtır.
Geçmiyor.
Unutulmuyor.
Ölünmüyorda.
Zaman herşeyin ilacı olsa bedava mı olurdu.
Maalesef ki doğru olan bir durum. Yani aslında zaman sadece unutturabilir.
Çözme konusunda ise bunu dış faktör veya etken her neyse işte onlar yapmaktadır. Yani işinizi zamana değil şansa bırakıyorsunuzdur aslında.
zamanı ilaç diye düşünürsek, hayatımız kanser olmaktan başka bir işe yaramaz bize. bekledikçe daha kötü oluyor her şey, yol yakınken harekete geçip yarayı kendimiz iyileştirmemiz gerek.

geçecek denilen hiçbir şey geçmiyor, en fazla yıllar sonra unutuyorsunuz. acısı dinmiyor hiçbir şeyin.
kontrolüm dışı o kadar çok gelişme oldu ki artık önemsememeye başladım, zaman ilaç ise ben farkında değilim.