yeşilçam da dindarların hep kötü adam gösterilmesi

stalinist, totaliter, kemalist rejimin bir beyin yıkama operasyonudur.

dikkat edin, türk sinemasını temsil eden yeşilçam filmlerinde dindarlar hep kötü adam olarak canlandırılmışlardır. hep zalim, cahil, acımasız ve gaddar. kötü kalpli imama karşı iyi kalpli öğretmen. temel mantık budur. biraz daha incelikli olanlarında ise meczup, kafayı bozmuş, alay edilesi tipler olarak karşımıza çıkarlar ama asla doğruların peşinde doğru insan olarak yer bulamamıştır bu masum insanlar. halen de öyledir. ama kimsenin ahı yerde kalmaz.

kahrolsun yeşilçam. kahrolsun israil.

Adamlarin gelecegi gormesi gercekten takdire sayandir.

kemam sunal filmlerinde hayli fazla görülen durum. ya kalpazan, ya faizci.

gerçeğe uygun filmler çekilmesinden dolayıdır. şimdi dinciler düşünsün.

Cahil, acımasız, zalim, gaddar...

Ee? Herkesin aklına aynı kişi gelmiyor mu? Yanlışlık nerde?

menemen'de asker kafası kesen dincilerin devam eden esintileri nedeni iledir.

ayrıca türk filmlerinde dindarlar kötü gösterilmez. dinin arkasına saklanan kötü adam tiplemesi sıkça kullanılır. beyin falan yıkamaz, açıkça insanları uyarmaya çalışır. karıştırmamak lazım. hem yıllar sonra sadece din kelimesinin arkasından gözü kapalı insanlar, dolandırıcı hacılar hocalar devam ettiğine göre mesajlar yetersiz bile kalmıştır.