yeni klasik iktisat

ekolün temsilcileri genel olarak devlet müdahalesine karşı çıkarlar, istihdam ve üretim gibi reel değişkenlerde istikrarın, iktisat politikası ile sağlanacağına da inanmazlar.

genel olarak rasyonel bekleyişçi düşünürler olarak da bilinen John Muth, Robert Lucas, nobelli ekonomistler thomas sargent ve neil wallace gibi ünlü ekonomistleri içerisinde barındıran ve özellikle, 1970'lerdeki stagflasyon krizinden sonra ortaya çıkan ekol, rasyonel beklentiler kavramının belirlediği bir mikro temel üzerinde duruyor, ana hatlarınaysa, beklentilerin bütünüyle rasyonel bir veri kullanım süreci sonucu oluştuğu, bireylerin elinde bir model olduğu ve tam bilgiye sahip olduğu sürece sistematik hata yapmayacakları varsayımını koyuyor, böylece hata yaparak öğrenme süreci ortadan kalkıyor,

ayrıca bu iktisatçılar tarafından bu tez "hükümet insanları kandıramaz" fikrine temel olacak biçimde kullanılmıştır, neoliberal düşüncenin de temelini oluştururlar.