bugün

pazar günleri hüsran olan bir olaydır. yeni bir hafta yeni entry ler. acaba geçen hafta hangi entrylerim en beğenildi. istatisliklere girdimmi. girdim de ne oldu boyum kaç cm arttı.
Otobuslerin bos olmasi. her allahin gunu insanlarla got gote eve gidebilme savasi vermekten yoruldum ulan.
Geldi yine tipini s*ktğm diyorum.

pazartesi.

Ama bende çamış gibi uyuyorum bir uyudum mu böyle rahatına düşkünlük olamaz yani.

G*tümü kaşıyacak vaktim olmuyor.

Keşke biraz erken uyansam öffff.

Ama değecek bir şey yok diye.

yürüme engelliyim kendi başıma yürüyemem ayrı bir özgüven eksikliği gibi neyse kıskanıyorum bazılarını o yüzden 70 yaşına yürütenler yürütülen teyzelerin durumunda gibiyim neredeyse.monotonluktan sıyrılamayınca Obsesif kompulsif bozukluk gibi oluyor doğrudur.
Belkide vardır biraz bilmiyorum son 3 yıl üşengeçlikten 2021 2022 falan en son aynı şeyde dönüp duruyordum neyse bu yüzden beni soktukları işe yaramaz durumlar rahatsız ediyordu bir şey yapmıyorlar orada ne b* gidiyorsak diye.
Aslında o kafamda değilde bacaklarda var.
Yemeklerde kabak tadı veriyor.
Bu yüzden sevmiyorum kendimi.
Bugünde dünde aynı düşünceler vardı işte boşa yaşıyoruz amk g*tümden ite ite getirdiler buralara kadar beni ama ben fırsat bulunca istifade etmem rahatıma düşkünlüğümden.

Tadım olmuyor uyanınca patates gibi oluyorum böyle yağlı yağlı çok uyumaktan çabaklar yapışmış göze.

Falan filan sırf bu...

Ergenlik pek güzel bir şey değil.
Her pazartesi insan yeni bir beklenti ve umutla başlasa da birbirinin kopyası olan 7 günden ibaret olacaktır. Beklentilerimizi düşük tutup, orta doğu’ da bir gün daha hayatta kalabildiğimiz için minnettar olmamız gerekiyor sanırım. Erkekler için yan baktın, solladın, yol vermedin, yanımdaki kıza baktın sebepleri yüzünden; kadınlar için kısa giydin, ayrılmak istedin, bu saatte dışarda ne işin var gibi gerekçelerle hayatlarımız son bulabilir zira o yüzden bu hayatta kalma oyununda her günün, her haftanın değeri var.
yarak gibi başladı pazartesileri de gün hiç bitmiyor 1 ay sürüyor.