bugün

"pist!" den çok "şşt!" gibi ani ve tiz bir sese duyarlı olması için çabalayın. özellikle yapmaması gereken şeyler için işaret parmağınızla birlikte kendinizden emin bir "şşt!" işleri daha da kolaylaştıracaktır.

aşılarını kesinlikle geciktirmeyin, dışarıya alıştırmayın ve tuvalet alışkanlığı için her zaman ulaşabileceğiniz kalitede bir kuma alıştırmaya çalışın. çünkü kum kalitelerini çarçabuk farkedip seçici davranabiliyorlar.

her istediğini yapmayın, şımartmayın ve mümkünse çok da mıncıklamayın. çünkü uzmanlar da destekler ki "*hayvanlar, hayvan olduklarını bildiklerinde mutludurlar".

görsel
o kucağa bebek gibi yatması var ya yeter size.
benim yerime de mıncıklayın.
bir yavru kediyi asla 6 haftalıktan küçükken annesinden ayırmayın. daha sonra 6 aylık oluncaya kadar proplan, hill's ya da royal canin marka mamaların kitten olanlarıyla besleyin. eğer süt verecekseniz, sütü yarı yarıya sulandırarak verin ve sütü haftada en fazla 3 defa, miktarını abartmadan verin. tuvalet eğitimini içgüdüsel olarak çok hızlı alacaktır, bir leğene ya da özel tuvalet kabına koyduğunuz kuma tuvaletini yaparken bir iki defa koymanız, hayatı boyunca gidip tuvaletini kuma yapması için yeterli olacaktır. üşütmemeye özen gösterin. 3 aylık oluncaya kadar kesinlikle yıkamayın, illa ki yıkamanız gerekiyorsa üşütmemesi için elinizden geleni yapın. asla insanların kullandığı şampuanlar ya da el sabunlarıyla yıkamaya kalkmayın, bu çok ciddi deri hastalıklarına sebep olabilir. kediler için özel şampuanlardan kullanın. kedilerin parazit tedavileri ve aşıları 2 aylıkken başlar. hem sizin hem de kedinizin sağlığı açısından aşılarını ve veteriner kontrollerini asla aksatmayın.
ve en önemlisi kedinize bolca sevgi gösterin ve onunla büyüyüp hantallaşıncaya kadar keyifle oynayın.
yeni başlayanlar için oldukça zor bir sınavdır.

kedi 1-2 haftalıksa ilk olarak anne sütü tozu ve biberon almalısınız. günde 3-4 kez ılık suyla mamayı hazırlayıp kediye içirmeniz gerekir. hatta geceleri de kalkıp bir kez süt vermeniz çok iyi olur.

çok tiz ve sık miyavlamasına alışmak zorundasınız, bir süre sonra fark edilmiyor bile*.

tuvaletini, kediyi lavaboya** koyup pıtısını nazikçe pamukla ovalayarak yaptırın; çişi soğuksa bir sıkıntı var demektir. aynı şekilde biraz daha ovalarsanız kakasını da yapar. ama bu çok önemli, zira kakasını yaptıramazsanız ölme tehlikesi doğuyor.

unutmadan yattığı yeri sıcak tutun. soğuk alınca tedavisi çok zor oluyor.

yemeği ve tuvaleti hallettik. sıra psikolojik bakımda:

oyun oynayamazsınız bu boyuttaki bir kediyle ama kucağınızda uyutmanız; kalbinizin sesini duyması bile onun için yeterlidir. anne varlığını kalp atışlarınızla hisseder.

bu bakımlar 1 ay kadar devam ettikten sonra kedi yürüyüp koşabilecek aşamaya geldiyse oyun oynamaya; ip kovalatmaya da başlayın. ve bir kum kabıyla kedi kumu alıp kedinin olduğu odaya koyun. merak etmeyin takıntılı bir kedi değilse kuma seve seve yapar. sonra günde 1 metre uzaklaştırarak odadan tuvalete taşıyabilirsiniz.

bakması gereçekten çok zordur minik bir kediye. en azından 2 aylık olana kadar annesiyle kalmasını sağlayın ama annesi öldüyse veya reddediyorsa siz bakmak zorunda kalacaksınız.

her türlü zorluğa rağmen o minik surat için her şeye değer.
en az 12 ile 15 yıl, bazen daha'da, uzun zaman yaşayacak, bir canlı olduğunu unutmayın. sorumlu bir birey değilseniz, eğlence için, kız arkadaşa hediye için, kedi köpek almayın, unutmayın hayatınızı paylaşacağınız bir can alıyorsunuz.
yaramazlık yaparsa, çenesinin altını kaşıyın, hemen yaramazlığı geçecektir.
yavru kedilerde ilk 6 ay, mümkünse silikon kullanmayın, kum daha sağlıklıdır.
Yaklaşık 1 haftadır yavru bir kedi ile aynı evi paylaşıyorum. En çok ihtiyacı olan şey ilgi ve oyun. Zaman ayırmayacaksınız kedi sahiplenmeyin.