bugün

o kişinin sittir çekeceği durumdur.
ailesi dar gelirli olan bir çocuğun başına gelip gelebilecek en trajik olay... o minik parmakların, toptaki deliği, yırtığı, bir işe yaramayacağını bile bile, bir kanamayı durdurmaya çalışıyormuş gibi umarsızca kapaması, arkadaşlardan 'sulugöz' damgası yememek adına göz yaşlarına, gelip gırtlağa dayanan hıçkırıklara egemen olma uğraşı, daha aynı sabah dünyanın en mutlu, en şanslı çocuğu iken, bir anda feleğin sillesini yiyip birkaç yıl yaşlanmak, topun cesedine dalıp dalıp gitmek...

(bkz: yazık lan ağlıyo!)
Yazarların çocukluklarında yasadıkları huzunlu anılar listesinde önemli bir yere sahiptir.
Eskiden çok zordu be bir top alabilmek. Genelde 3-5 Kişi toplanır, paralarını birleştirir, o şekilde alırlardı. E haliyle alınan top çok değerli olurdu. Yeni alınan futbol topunun patladıgı an ise tarifsizdir. Önce bir sessizlik, sonra bir hüzün kaplardı ortamı. Her şeye rağmen guzel gunler, guzel anılar.