bugün

eylem, çocuk biraz daha büyüdüğünde daha makuldür. yedi yaş çok erkendir. bir birey kendi dinini seçecekse - ki bence olması gereken bu - en azından 12-13 yaş beklenmelidir. din gibi geniş bir kavramı idrak etmek için, 7 çok erkendir. o yaşta camiye götürülen çocuklardan kaç tanesi namazı düzgün kılıyor? her biri etrafa koşturup diğer kişileri rahatsız ediyorlar. kaldı ki 13-14 yaşında olup da kuran kursuna giden nice çocuk gördüm; çoğunluğunun yaptıkları tek şey hoca bakmadığı zamanlarda oradan oraya koşturmak ve tespihleri birbirlerine fırlatmak.

7? çok erken.
neymiş daha türkçe bile bilmeyen çocuğun başka dilde din öğrenmesi.

lan desene ben islama karşıyım ateist bir toplum istiyorum diye niye böyle mal mal bahaneler üretiyorsun. çocuğuna beş yaşında ingilizce öğretiyorsun ama.
çocuk başka dilde din öğrenmiyor ki ne öğrendiğini bile bilmiyor o çocuk. o çocuğun deri o sırada top oynamakta, sokakta koşmakta ya da ne bileyim günümüz çocuklarına bakacak olursak aklı pspde,ps3te filan. o dilde dua etmeyi öğrenmekten başka birşey yapmıyor o çocuk.
din dediğimiz şeyin toplumsal bir öğreti olduğunun kanıtıdır. hepimizin yaşadığı şeyler bunlar. çocuklar küçüklükten itibaren salt bir dinin öğretisinde yetişir. sonra onlardan eleştirel düşünme, bilim, felsefe, özgün fikir beklenir. bu sadece islam'da yok. aynı şeyi bütün dinler yapıyor. çocuk doğumundan itibaren gerek toplum gerekse aile tarafından din çerçevesinde yetiştiriliyor.

bu da bize insanların düşünmeden, aileden ve toplumdan ne gördüyse ona inandığını gösteriyor.
halkın büyük çoğunluğunca bir sakınca içermediği için devletçe de bir mahsur görülmediği için ailenin kendi tasarrufunda olan olay
ama bir ara orta okula gitmeyen çocuklar için yasaktı filan şimdi nasıl bilmiyorum.
ama şahsım adına 7 yaşındaki çocuğumu emanet ettiğim adamı tanımak isterim yani.
sokakta bulmadık sonuçta çocuğumuzu ayrıca müslüman olması filan bana ahlaklı aklı başında bir adam olacağı izlenimini her zaman vermiyor malum müslüman olmakla adam olmak pek aynı şey değil ne yazık ki.
ne gariptir ki o çocuk 1 ayda kuranı okumayı söker, ve ağaç yaşken eğilir demiş atalarımız, sakınca yoktur gönderebilirsiniz.
bir müslüman tarafından asla dert edilmeyecek olan, ancak bir laik'in şiddetle karşı çıktığı, laik bir müslümanın ise logic error verdiği davranış.
din dersi için erken bir yaştır kanımca. aile çocuğuna temel bilgileri kendisi de verebilir.
arap dili ve kültürünün öğrenilmesiyle müslüman olunduğunu zanneden zihniyetin ürünüdür. anlaşılan dilde okunmasının değilde arapça okunmasının daha sevap olduğu düşüncesi hakimdir.
ağaç yaş iken eğilir.
küçüklükten dinini tanımasıdır.
üç yaşındaki çocuğu yüzmeye götürmekten daha güzel olan eylemdir.
iyi bok yemektir. çocuk daha türkçeyi öğrenmeden..
gayet mantıklı bir davranıştır.
beş yaşında bir çocuk baleye gönderiliyorsa, yedi yaşındaki çocuğun kur' an kursuna gitmesinin de hiçbir abes yanı yoktur. aksine daha büyük yaşta birinden daha iyi ve çabuk öğrenir.
agac yas iken egilir.
bi üst versiyonu için;

(bkz: 5 yaşındaki çocuğu tek başına umreye göndermek)
alt yapi edinsin diye yapilan seydir. turkce okuyup yazmayi bile 5 ayda ogreniyorsa bu cocuk ilk gittigi kuran kursunda arap alfabesini kapar ancak. bir de birkac sure, dua ogrenir. ne var bunda yani? buna itiraz edenlerin bir kismi da o yaslarda gitmistir kuran kursuna ama belli yasa geldikten sonra kendi secimlerini yapmislardir.

ilkokul 3. sinifta ogretmen istiklal marsinin on kitasini ve genclige hitabeyi ezberletmeye kalkmisti da nefret etmistim ogretmenden, kuran kursu da boyle cocuklara erkenden yuklenirse fayda yerine zarar getirebilir.
kuran kursundaki imamların değil de ebeveynlerin kendileri vermelidir terbiyeyi, eğitimi. orada verilen "yapmazsan yanarsın" mesajı, çocukların psikolojisini büyük oranda bozuyor.
türkiye için gayet normal bir eylem. ne var yani hristiyanlar da çocuklarını her pazar kiliseye götürüyor.ayrıca hemen her çocuk gibi ben de o yaşta gittim ama arap hayranı ve koyu bir müslüman değilim. sanıyorum ki bu başlığı açmakta ki amaç çocukların sağlığını düşünmek değil islamiyete çamur atmak.
herhangi bir "beyin yıkama" olayı değildir. Hatta bu şekilde yetişmiş bir arkadaşımın 18'inden sonra ateist olmuşluğu vardır.

Yadırgamıyorum, ancak insanın içinde "inanç" yoksa yoktur. Ne olursa olsun kimse zorla inanamaz, kimse zorla inandıramaz.
çocuğunu kilise korosuna göndermekten, dinsiz yetiştirmekten, tevrat öğrenmesi için desteklemekten, kısacası herhangi bir dine tabi olmaktan ya da olmamaktan farklı değildir.
inanan fakat yönetime ve işleyişe karşı duran, çocuğu dini öğrensin fakat beyni yıkanmasın isteyen ebeveynler kuran öğrenme/öğretme işini evlerinde de gerçekleştirebilir. bundan uzun süre önce benim ailemin yaptığı buydu. böylece gerçekten laik düşünce sahibi insanlar yetişebiliyor.
not: islamiyet bir illetmiş, kuran yobazlıkmış önyargısı sahiplerine ve olayları bu duruma getiren hükümete sevgilerle!
zaten hepimiz yedi yaşında okula başlayıp okuma yazmayı öğrenmedik mi? o yaşta da gayet bazı şeylerin bilincinde olup derdimizi anlatıcak kıvamda türkçe konuşabiliyoduk.
müslüman olan aileler tabiki de çocuklarının kuranı erken yaşta öğrenmelerini isteyeceklerdir. zira küçükken çoğu şeyin daha kolay öğrenilebileceğini birçok insan biliyordur heralde.
ha tabiki de müslümanlığı başka yöne çekip abartan insanlar yok mu var. ama bizim dinimizde de gayet normal olan bişey var ki o da belli bi yaştan itibaren dinimizin gerekli olan bilgilerini çocularımızın öğrenmeye başlamasıdır. ha belki çocugun kendisi gitmek istemez o zaman da ne zaman öğrenmek isterse kendisi öyle öğrenir.
ben 5 yaşımda gittim, türkçe okuma yazma öğrenmeden, kur'an okumayı yazmayı öğrendim, şu an türkçe öğretmeniyim.
hiç bi sıkıntısını çekmedim yani, bi sorun olmuyor raad olun.
normal bir davranıştır. "oha o daha çocuk", "yuuh daha o yaşta" gibi cümlelerle karşı çıkanlar ya dinin ne olduğunu bilmiyorlar, ya da milletle billur geçiyorlar. o çocuk din üzerine yaşamaya devam ederse, herkesin takdir ettiği, kötü alışkanlıkları olmayan bir birey olarak yetişecek ve hayatını öyle sürdürecektir. bunun da kimseye bir zararı yoktur, aksine toplumun böyle bireylere ihtiyacı vardır.
Kendi fikrini çocuğa empoze etmektir. Kanımca çok yanlış olan bir olaydır. Çocuğun büyümesi, gelişmesi, kendi kararlarını alacak yaşa gelmesi beklenmelidir. O vakitten sonra da çocuğun alacağı karara saygı duyulmalıdır.