bugün

iki mucize vardır evrende. birisi doğum, diğeri ise ölüm. her canmlının ilk mucizesi kendisi farketmese de gerçekleşmiştir. diğeri için beklemesi lazımdır. isterse, cesareti varsa beklemeyebilir de.

hayatsa ölüme giden bir süreçtir. sonrası:

"..."

(bkz: ölümü anlatmak için ölmek gerekir)
(bkz: yasam ile olum arasindaki ince cizgi)
(bkz: her gün ölüme bir gün daha yaklaşmak)
"biz de mutluluğa gidiyor sanıyorduk haha" gibi bir aşağılama cümlesi kurularak cevap verilebilinir.

"hakikaten ölecez mi ya biz şimdi?"
herkesin bildiği önermedir. ama dillendirmek gereksizdir. bunu bile bile yaşar çünkü her insan. bunu bile bile hep en mutlu olmak için uğraşır. yani yaşamak, hep umutların, çabanın olmasıdır. onu yalnız ölüme gdien bir yol olarak algılamak her şeyi anlamsız kılar. *
sözlük bana hayatın anlamını söyle lan allahsız nidalarıma kapak olmuş müthiş bir zekadan müthiş yaratıcı bir başlık.
vay anasını... hepimiz ölücez ha!? hepsi boşmuş be!