bugün

çocuk yolda yürümektedir. uzaktan bir araba gelir ve yanında durur. araba super bir şeydir. muhtemelen spor bir arabadır. çocuk belki hayatında hiç böyle bir araba görmemiştir ve göremeyecektir. kafasını kurcalayan tek bir soru vardır;

Kaç basıyo acaba lan bu araba??

bu soru içini kemirmektedir. bir şeyler yapması gerekmektedir. doğası gereği yan cama yapışır ve bakar!
hız göstergesi onu aydınlatır. çocuk mutludur.
genelde sonuc şöyledir.
-aboooooo.. şuna bakın lan kaç basıyooo..
hiz gostegesinin dogrularu gistermediginden bihaber olan cocuktur.
260 yaziyorsa 200
240 yaziyorsa 180
220 yaziyorsa 160
200 yaziyorsa 150
180 yaziyorsa 145
160 yaziyorsa 140
basar o arabalar.
her türk erkeğinin çocukluğunda en az bir kere yaptığı olmazsa olmaz davranış.
çocuk saflığıyla, üstünlüğün hız olduğunu düşünen tip. gayet normal bir davranıştır kanımca. fiyatı, markası, döşemeleri onun için önem arz etmez. çünkü doğaldır. üste çıkma isteği yoktur.
tempralardaki hız göstergelerine bakmaya gerek duymayan çocuktur. kimsenin inanmadığı ama herkesin de söylediği o lafı söyler:300 küsür basıyo.
*