bugün

kişinin ailesine, memleketine, yakın bir yerde üniversite okuması durumudur. aile özlendiğinde hemen otobüse binilir, ve en fazla 4 - 5 saatlik bir yolculuğun ardından memlekete varılır. yakın bir yerde okumak; kişiyi psikolojikmen de rahatlığa kavuşturur. öyle ki: sıkıldığım da atlar giderim ne olacak . . der . yakında bir şehirde okumak, uzakta okumaktan daha iyidir. haa olumsuz yanları yok mu? vardır muhakkak..
her üniversite adayının umududur. Ancak sınavdan çıkınca kendini sürgüne hazırlamıştır.
(bkz: ankara)
Her hafta sonu anne ve babanın hatta yetmeyip anneanneyi, babaanneyi tutup öğrenci evine getirmesi gibi kötü yanı da vardır.
ankaralı olup da eskişehirde okumaktır. candır,canandır.
istanbullu olup bursa'da okumaktır. gerisi tırt.
izmir'de olup celal bayar üniversitesi'de okumaktır.

orda okumuyorum:not
hafta içi aniden kendi evine döndüğünde yatağında bir başkasını bulmaktır.
istanbul avrupa yakasında oturup istanbul anadolu yakasında okula gitmektir.

Diyeceksiniz ki lan ibiş il içi o, allah canımı alsın 1 saat 15 dakika gidiş ve aynı süre geliş olmak üzere günde 2,5 saatim günde, haftada 12,5 saatim yolda geçiyor. Ankara'da okusam haftada bir kez gidip gelsem 12 saatim yolda gider.
parasız kalınca devamsızlıktan yeyip aile ocağına dönmektir. *
Kafama estikçe gelir giderim rahat olur düşüncesiyle gidilir. 4 yılın toplamında * * * * 260 gününü memleketinde geçirmek anlamına gelir ki bu sayı da zaten mecburi tatile tekamül eder.
Çok mutlu eder çook.
Okuduğum şehir Diyarbakır, Memleketim Mardin, 50 dk'da geldim.
Şimdi evimdeyim allaha Şükür.