bugün

bir ırkı yok etmekle dünyanın veya ülkemizin kurtulacağı yönündeki illüzyonlardan bir başkasıdır. insan yok etmekle mutluluk olmaz. çalışmadan, ülkemize katkıda bulunmaya uğraşmadan mutluluk yakalanamaz. savaş sadece savunma gibi durumlarda meşru kabul edilebilir. dolayısıyla bazı insanlar fitne fesada yol açmışsa sadece onlarla mücadele etmek gerekir. mensup oldukları topluluğun tamamını yok ederek mutlu olunacağı bir illüzyondan ibarettir. öyle olsa, soykırım veya katliam yapan devletler veya etnik gruplar dünyanın en müreffeh , en mutlu ülkeleri olurdu.
(bkz: adolf hitler)
(bkz: yahudi soykırımı)
(bkz: ruanda soykırımı)
(bkz: bosna da müslümanlara yapılan katliamlar)
(bkz: gazze de yapılan katliam)
efendim yahudiler varmış ve bu sayede gelişmişiz. ah onlar olmasaymış ne yaparmışız. bu adamlar çok akıllıymış da biz "diğerleri" o kadar akıllı değilmişiz. yahu adamlar abd'yi ve ingiltere'yi senelerce kucakta oynatıp dünyayı kana buladılar. 1946'dan beri israil için kan döküyorlar. istemiyorum efendim olmasınlar dünyada ve ben 200 sene geriden gelen bir teknoloji ile yaşamak istiyorum. huzurlu bir dünya için bu adamlar yok olsun dünya yüzünden 1809'da yaşamak istiyorum. 1804'teki buharlı trene binmek istiyorum. ama o trende yahudi medyasının gaz verip üstümüze saldığı hristiyanlarla çatışmak istemiyorum. dünyada fitne olmasın yeter ki veba'dan ölmeye razıyım. bari hasta oldum da öldüm derim birgün ülkeme misket bombası atacak olan insanların fırat nehrine kadar olan hayallerini ne zaman gerçekleştirecekleri korkusu ile yaşamam. onların fırat nehri hayalleri için pkk'yı destekleyip, kuzey ırak'ta israil mandası bir ülke kurmaları rahatsızlığı ile yaşamam. parmaklarında oynattıkları abd'nin dış politika malzemesi olmaktan da kurtulurum.