bugün

Menemen ilçesini Melemen olarak yazmak; daha vizyonsuz birşey görmedim.
popomuzu silmek için kullandığımız kağıt parçasında pahalıyı tercih etmek.
Listenin ilk sıralarına girer: Dünya kadar parası olup, nargile kafede “kün fe yekün” tarzı kitap okumak.
Evet çok yakından tanıyorum.
Mal varlığım onun onda biri kadar ama hayattan daha çok zevk alıyorum.
Avm aşığı olmak.
Milkaya en iyi çikolata demek.
Kesinlikle ama kesinlikle erken yaşta evlenmek.
Çok saygın bir insanken kavgada çingene gibi davranmak.
Bilek üstü çorap giyip şort giymek. Üzgünüm so vizyonless.
Küçük detaylarla hayatı zindan etmek. Biraz daha geniş bakın. Mesala bu başlık başlı başına bir vizyonsuzluk göstergesidir.
Gece sözlükte cinli perili başlıklar açıp komik olduğunu düşünmek,
Sözlükten kiz düşürmeye çalışmak,
Sosyal mecralarda dikkat çekme çabaları,
Ha bi de toplu ortamlarda evdeymiscesine hoduk hoduk davranmak.

Evlerden ırak.
vizyonsuzluk, gelecekten beklentisizlik olarak düşünülebilir. o hale detaylar küçük değil oldukça büyüktür çünkü amaçsız gayesiz hedefsiz beklentisiz bir yaşamı anlatan için detaylar değil tamamıdır.
memeyi insan olduğunun ispatı sayarcasına kıyafetler giymek. bu insanlar neden sana uzaylı gibi baksın ki, hiç dimi.
Yeni aldığı bir nesneyi instagram hikaye bölümünde paylaşmak,
Araba markasını göstermek amacıyla paylaşılan fotoğraflar,
Gündüz kuşağında izlenen hemen hemen bütün televizyon programları,
Bir şeyler aldığı mağaza çalışanlarını da satın almış gibi saçma triplere girmek,
instagram hikayesinde siyah arkaplan ile müzik hikayeleri atmak,
instagramdan millete yürümek, mesaj atarak tanışmaya çalışmak,
Arabanın egzoz sesini açtırıp insanların kulaklarını sevmek,
Sessiz olunması gereken yerlerde öküz gibi bağırarak telefonla konuşmak,
Her sohbet ettiğin kişinin kendisine tabiri caizse yürüdüğünü sanmak,
insanları toplum içinde rencide edecek şekilde konuşup haklılığını savunmak ve bunlar gibi nice davranıştır.
(bkz: at gözlüğü)
bir kişi bursalı, konyalı veya samsunluysa vizyonsuzlukta allah katına çıkmıştır.