varoluş nedeninin aşk olduğunu sanmak

* varoluşuma bir neden arıyordum sadece, iyi olmak için bir neden, meta'dan ayrılmak için bir etken. *

her ayrılık sonrası, mutsuz hissettiğinde, beklentiler belirsizleştiğinde ve önce kendi nedenlerini bilmek istediğinde her insan varoluşunu sorgularken, diğer yandan hayatının nedenlerimi anlamaya, doğrularının, yanlışlarının neler olduğunu da bulmaya çalışır. bu sağdan sola bilmem kaç harfli bir bulmaca sorusu değil ki, öyle ha deyince dilinin ucundan çıksın. belki de bulmacanın parçası olmak için uğraşıyor insan varoluş sebebini bulmaya çalışırken; sanki bulduğunda kendini değerli hissetmeye yaracak gibi. cevabını bulsa, içindeki sürekli büyüyen boşluk doldurabilecek sanki.

aklınızı mı yediniz siz azizim? aşka kendini bırakıp, hayatını aşka adayıp bir ömür mutlu yaşayacağını sananlar, hey size diyorum! içinizdeki boşluğun aşk ile dolacağını sayıyorsanız kendinize haksızlık ediyorsunuz. ya da bana ne yahu sizden, aşka ihanet ediyorsunuz siz. o zaten biteviye yaşamın içindeyken, onu bir meta gibi kullanmaya çalışmanız arayışınızı sonlandırmayacak.

* varoluşuma bir neden arıyordum ve artık aşk bunun için bir neden olmayacaktı. *

balık burcu mensubu olmaktır.
neden olmasındır. aşk her türlüğü pisliği örtüyorsa insanlar mutlu olabiliyorsa bırakın hayallerde yaşasın ibnelerde insanlarda önermesidir. * *

neden mi sonuç mu mükafat mı şans mı bilmiyorum ama onsuz anlamsız oluyor hayat...
mesele kavuşmak değil, aşksa; nedenim olsun aşk...

aşktır. leyladan geçme faslındayım mevlayı bulma yollarında derken sadece karşı cins aşkı anlatılmamaktadır.

aşktır her şeyi birbirine bağlayan en etkili güç. ve her ne kadar konumuzdan uzak (!) da olsa evren hatta insanlar bir aşk uğruna yaratılmıştır.

(bkz: varoluş nedeninin aşk olduğuna inanmak) *