bugün

toplu taşıma araçlarına bindiği zaman, gözlerinin kapanmasına engel olamayan, ayakta yolculuk etse dahi dayanamayıp rüyalar alemine dalan muhterem şahıs.
uyumaktan başka işi güçü olmayan ve olsa bile uykuyu secen insandır.
5. nesil çaylak olan yazdıkları takip edilesi*, kültür mantarı modunda kişilik.
psikolojik birşey, tam çözümünü yapamadım henüz; yalancı hem, uykucu falan değil, uyuduğunu gören yok şimdiye kadar...

kandırıyor işte bizi "uyuyorum" diye, ama hep orda; biliyorum... gözlerini sonuna kadar açıp gülüyor sürekli... yoksa kızıyor mu?

kızsın varsın; bir biskrem e tav oluyor sonunda nasıl olsa... *
sağlam yazar aslında, gaz vermek lazım sadece biraz...
(bkz: uykucu şirin)
tanımadığım ama benimle özdeşleşen sıfatı kendisine rumuz seçmiş yazardır. uykudan tatlı bir şeyin olmadığını anlamıştır kanımca.
uykucudiye tabir edilen insanın güne başlarken bile favori lafı " akşam olsa da yatsak."tır. *
hayvan versiyonu için (bkz: koala)
tanışıyormuşuz gibi bir hissiyat hasıl oldu bünyemde. yok tanışmıyorsak aramızdaki samimiyetten ve tanıdık olan başka bir nickten şeyettim sanırsam. ne kadar oldu görüşmeyeli 1 sene mi? belki de daha fazladır. ohooo hadi canım uyan geldik!

(bkz: tanıdık yüzlerin tadı da başka canım)
ne kadar uyusa da, uykuya doyamayan kişi.
uyuyan uyuyan ve uyurken yorulup tekrar uyuyan insandır.
an itibarıyla girdiğim moddur.
görsel
ani'lar iyidir. bazen sacma. bazen taze bazen hüzünlü; bugun denedim olmadi; hatirlamadim hic birini. (bkz: kendimi gördüm sanki)
1973 yapımı woody allen filmidir.

Geleceğin dünyasını siyasi mesajlar barındırarak anlatır.
çok geç saatlere kadar uyuyan kişilere denir.