uygurların savaşçı özelliklerini kaybetmeleri

bize pahalıya mal olmuştur. onlar kaybedince biz de kaybetmiş sayıldık.

dinin gereklerinden kaynaklanır. et yemek ve savaşmak dinen caiz olmadığı içindir.

göktürkleri yıktıktan sonra havalara girmelerindendir.

ondan sonra money'!

en sonunda " yürüyü yürüyü " ayağı yorulan çobanların en sonunda bağ bahçe ekmesiyle sonuçlanan olay. e çinlilerde yoruldu artık hırpalanmaktan. devletle alakası olmayan bir olaydır. savaşçı toplum yetişirse savaşçı bireyler; hırsız, şiddet yanlısı, küfürbaz toplumdan ise serseri bireyler ortaya çıkar.

içlerindeki sanatçı kişiliği ortaya çıkarmıştır. at fetişisti iseniz alın atınızı, kılıcınızı kaldıkları yerden devam edin.

- türk tarihinin ilk şehirleri
- kendilerine özgü alfabe
- ilk mimari eserlerimiz
- kağıt ve matbaa
- minyatür sanatı
- * orta oyunu sergileme

Bu kaybin merkezi yaşama geçme de büyük etkisi olmuştur.savaşmayan halk göç etmemiş, olduklari yerde kalmişlardir.

avlanmayı, et yemeyi ve savaşmayı yasaklayan mani dinini kabul etmelerinden kaynaklanır.

(bkz: mani dini)

mani dini uygurların savaşmasına mani olmuştur.

bir tarih dersi klasiğidir. genelde lisedeki tarih kitaplarında muhakkak olur bu ifade, hocaların ağzından da düşmez efendim.

tarih kitaplarının en klasik cümlelerindendir. bir başkası da şudur: (bkz: almanya yenilince biz de yenilmiş sayıldık)

nedeninin yetişen nesillerin hep mahalledeki abilerinden ' dün bir asyalı görmüşüm ' sözünün duyması olduğu kulağımıza gelmekte.

uydurmadır. Uygurlar iki arada bir derede bırakılmıştır saygıdeğer tarihçilerimiz tarafından. Nedeni ise islamiyete geçmiş soydaşlarının arap gazını yiyip hayvanca farklı dinlerindeki daha derin kökleri olan kardeşlerine saldırmalarıyla alakalıdır. yani tarihçilerimizin sikkoluğunun bu olaya bakış açısı "sen uygurları översen o devirde yükselen islamiyeti yermiş olursun" gibi bir şeydir. Uygurlar medeni, savaşçı büyük bir Türk topluluğudur. Dinleri maniymiş, haniymiş, müslümanlıkmış farketmez. Kültürel olarak belki gerçek Türklüğe göre tek eksisi yoğun şehirleşmeyle alakalıdır, maniyle taniyle değil. Lakin islamiyetle tanışan türkler de şehirleşmeye başlamış ve savaşkanlık özelliklerini şehirleşmenin az olduğu daha doğulu ırkdaşlarına göre kaybetmiştir ki Beyazıt gibi bir kahramanın doğulu temur'a yenilmesi, veya Çengiz Kaan'ın harezmleri dümdüz etmesi bunlarla alakalıdır.

hint avrupa odaklı tarihçilik anlayışının uydurduğu ve bizlere dayatılan yalanlardan biri...

(bkz: hint avrupa odaklı tarihçilik/#14985704)

''ve anadolu'nun kapıları türklere açıldı'' kadar klişe olmuş bir tarihi kalıptır.

(bkz: cem uzan a hapis şoku)

resmi tarih derslerinde zaten çok az olan medeniyet , kurumlar vs vs kısımlarını da es geçip tamamen savaşa odaklanan bünyenin dünyanın sonu sandığı bir vaziyet. sonra da gelsin bitmeyen "medeniyete katkımız var mı yok mu?" geyikleri. tek meziyet olarak savaşçı olmakla yatıp kalkmanın işi çözmediği yüzyılların tecrübesiyle görüldüğü halde havanda su dövmekten bıkmamışız maalesef.

Dinlerini değiştirdiler et yemediler ondan.

(Bkz:Lafontenden masallar)

mani dinini benimsemelerindendir.

sen git mis gibi türk kültürünü terk et din değiştir, göçebeyken gezgin bir milletken yerleşik hayata geç. işte kaybedersin kendini böyle.

Mani dini benimsemiş oldukları için et yemek ve savaşmak yasaktır. Bu yüzden güçlerini, kuvvetlerini kaybetmişler ve savaşmadıkları için iyice bu konuda körelmişlerdir.