unutulmak istenen ilkokul anıları

babam öğretmenimdi. tek unutmak istediğim şey bu.

daha 2. sınıfa giden 8 yaşında minicik bir kızdım. sınıfımızın şımarık ve geveze çocuğu öğle tenefüsünde yanıma gelip "sana bir şey göstericem çok şaşıracaksın ama kimseye söyleme tamam mı" dedi ben de merak ettim "tamam" dedim gittim. sonra beni erkekler tuvaletine götürdü. "noldu şimdi?" dedim. bana pipisini açıp "kimseye söyleme ama bak" dedi. ağlaya ağlaya tuvaleti terkettim. ağzına sıçtığımın sünnetsizi. hiç hoş değildi mesela bu anım.

ilkokulda bana aşık çocuğun, yanık sesiyle her tahtaya çıktığında gözlerimin içine bakarak ibrahim tatlıses' ten; ne söyledim ki
vurduğğğn kapıyığğ gittin Be vicdansız be insafsızın kızı be nankör kediğğğ diye şarkı söylemesi. Yıllar sonra facebooka ekledi ağır rockçı olmuş. eminim kendisi de unutmak istemektedir.

osurup tüm sınıf kokunca hocadan dayak yemektir.

hayaimda ilk ve son olarak saçima jöle sürmüstüm ondada hoca dövmüstü.

uzun eşşekte ne babayiğitler harcandı,ne dikişler patladı,hey gidi günler..

Dersin matematik olduğu her an

Sonradan hallettik tabi.

1. sınıftayım daha okul nedir niye gideriz o şoku atlatamışım. Öğretmen bi kelimeyi byazdırmak için tahtaya kaldırmak istedi. Banane kalkmıcam diye direndim.
Hocanın yıldırıcı ısrarlarına karşı kazanan ben oldum. Hehe tahtaya kalkmadım işte sen kimsin diye kendi çapımda bi thug life yaptım sanarken. Ders sonuna doğru çişim geldi. Bu seferde hoca bende seni tuvalete göndermemişti. Yapılır mı lan bu el kadar çocuğa. Altıma işemiştim amk. Ama allahtan son dersti serviste en arkaya köşeye sinmiştim. Çok kötüydü hala hatırladıkca tüylerim diken diken olur.

okulda iki beden hocasını spor odasında basmam.
daha 3. sınıfa gidiyordum gördüğüm manzara çok feciydi.
uzun süre travma olarak kaldı bende.
ulan bi halt yiyorsunuz bari kapıyı kilitleyin onursuzlar.

okuma bayramı sırasında su çiçeği oluşum ve bu yüzden velilerin çocuklarını benden uzak tutmak istemesi. o gün bütün sınıfın arasında yalnız kalmıştım.

Beşinci sınıfdi o zamanlar katkı payı vardı. Bebe ler bilmezler. Veremiyordum tabi bes tl gibi birseydi. Ama bes tl bes tl değildi başka başkaydi.ben o zaman sınıf temsilcisi olmuştum. Öğretmen tarti da kiloları ölçüyordu. Ayakkabıni çıkardım bastım bana dedi sende o parayi getir yoksa zor görürsün sınıf temsilciliğini o an tüm Sınıf önümdeydi. Yerinde dibine giriliyordu ama yoktu işte her ay o parayi veremezdim. Ben ay da bile o parayi harcamazdim. Ekmek bile 150 kuruş du. Köy filan değildi. Ama köylü gibi hissettim. Zorsu zor çok zor...

(bkz: Siz benim neler çektiğimi nerden bileceksiniz)

okula başlayacağım ilk gün daha miniminnacık bişeyim birazda tombalak bişey. ayakkabıyı bağlarken sen pantolon cartt diye yırtıl. başladım mı ben ağlamaya. annem diğerini giydireyim diyo ben ağlıyorum. ben ayakta durdum annem dikti pantolonu. çıkartmadım.

unutulmak isteniyorsa buraya yazarak bütün detaylarını canlandırmak ne kadar mantıklı acaba!?

Altına kaçırmak, öğretmenden dayak yemek, arkadaşlar arasında rezil olmak, en azından öyle olduğunu düşünmek gibi uzayıp giden bir liste olabilir. Ancak benim açımdan bakarsak trafik kazasında kafası kopan bir adamı görmek uğruna delice koşarken yere düşüp çenemi yarmaktır. Ilık ılık yüzüme yayılan kanı hala hatırlarım.

ilkokulla ilgili her şeyi unuttuğumu düşünüyorum şu an...

Eskiden, okulumuzun bahçesinde şimdi barfiks çekmek için kullanılan demirlerden vardı. Tabi biz o zamanlar bunu asilip sallanmak için kullanırdık. Kullanırdık derken benim boyun ermediği için ben ancak kenardan bakardim.

Ilkokul 2. Siniftayim. Birgün öğretmenimiz ne akla hizmet bilinmez; herkesi sırayla orada sallandiriyor. Benim boyum yetmediği için de beni kendisi belimden tutup kaldırıp o demire asıverdi. Aynı anda anneciğimin (kız cocuguyuz ya ) küloş onluk etegimiz uçuşunca bacaklarimiz görünmesin diye giydirdigi pacali kulotun görünmesi , arkadaşlarımın gülmesi ve benim ellerimi bırakıp yerle bir olmam hadisesi.

Bak yine üstüme bi ateş geldi.

Edit : pacali külot ne yaa diye gülen ergenler; o zamanlar Boxer kulot falan yoktu. Anacim da kendince öyle bi çözüm bulmuş işte.. ha bi de. O zamanlar ana babaya isyan etmek , karşı söylemek de yoktu. Ben bunu gitmem yeaaa demek hiç yoktu!

Okulun önündeki deliden kaçarken -çocukluk işte belki gördüğüm adam deli bile degildi- teyzemlere gideyim dedim evlerinin önünde düştüm kafami taşa carptim meğer kaniyomus da benim hiç haberim yok zile basarken yere kırmızı birşeyler damlıyor tavana bakıyorum bisey yok elimde de kırmızı eldivenlerim var alnına dokunuyorum elime bakıyorum gene bisey yok -ne salakmışım- sonra eldiveni çıkarıp bakınca panikten öldüm kafamdaki dikiş izleri hala durur.

okuldan kaçarken dişimin üstüne düşmek, 1 yıl arayla iki kere üst üste aynı dişi kırıp, protez yaptırdığımı unutayım yeter.

Kendisine aşk mektubu yazdığımı düşünen kızın resmen tekme tokatla bana girişmesi. kız sınıfın en Çirkini olmasa bu kadar koymazdı. Lan boynumdaki tırnak izleri bir hafta gitmemişti de Ailemin bile alay konusu olmuştum. Benim ağzımdan o mektubu yazıp esmanın sırasının altına atan pezevenge hâlâ söverim. Tam 15 yıl olmuş vay be.

1. sınıfta altıma işemiştim unutamıyorum layn.

6 ya felan gidiyodum bizim sınıfta bi troll vardı. kankamla konuşurken sürekli rahatsız ediyordu silgi filan fırlatıyordu. ben nerden gaza geldiysem yumruğu bi koydum Çocuğun dudağa patladı. Çocukta kücücük bişey koşarak kanlar icinde tuvalete filan gitti. korkudan bende yanında gittim kardeşim bişey var mı felan ama nafile. pezevenk hemen beni hocaya ispikledi. o hocayı cok iyi atırlarım hamza hoca tüm okul önünde titrerdi. hoca sınıfa bi geldi ikimizi tahtaya cıkardı olan biteni anlatmamızı istedi. ben korkudan olayı öyle bi anlattım ki sanki cocuk benim dudağı patlatmış gibi.. kendimi hayatımda öyle savunduğumu hatırlamam avukat olsa öyle savunamazdı. ee tabi hamza hocanın korkusu adama neler yaptırıyor.. neyse hoca öpüşün barışın dedi olayı ucuz atlattım. buda böyle bi anım.

daha 3. sınıftayım yanımda oturan piç arkadaşın beni keklemesiyle bayan hoca ya sütyenin ne olduğunu sormaktı... 1 hafta okula gelemedim utancımdan.

Tam beslenme saatiydi ve öğretmen televizyon izletmek için bizi başka sınıfa almıştı bende patlayan şekerli meyveli yoğurdumu bırakıp gitmiştim ama geri döndüğümde onu ortalığa saçılmış olarak buldum kimin yaptığını hep merak etmişimdir gizli düşmanım kimdi diye merak ettiğimden unutamadım bu olayı ama unutmak istiyorum.

matematik dersinde yediğim tokat. bak beni mali müşavir yaptı.

Yoktur. Çünkü iyisiyle kötüsüyle o anılar benimdir. Ama yok ya aklıma birşey geldi, hoşlandığım cocuğun biz akrabayız aslında demesine olabilir yerine adam akıllı cevap verseydim. Hala bazen hata yaptığımı düşünüyorum orda. Unutabilseydik keşke bunu.