bugün

evet efendim..
öz türkçe olarak kullanmak istediğimiz kelimeler var. yabancı dillerden alıntı yapmamaya dikkat ediyoruz ama selamun aleyküm ( müslümanlıktan kaynaklı ) dilimize girmiştir. bunun dışında merhaba kelimesi de var oda arapça. akıllarımıza acaba eskiden türklerin kendine özgü selamlaşma kelimesi yok muydu ? diye bir soru getiriyor. bu sorunu türk dil kurumuna havale ediyorum.
Benzeri için (bkz: tesekkur etmek fiilinin turkcesinin olmamasi)
esenlikler, günaydın, tünaydın, iyi akşamlar, iyi günler gibi selamlaşma kelimeleri mevcuttur.
(bkz: esenlikler) kelimesini bilmeyip kaynağı bir yerlerinden alanın beyanatı. ayrıca selamun aleyküm ibranice'deki şalom alehem'den arapça'ya oradan Türkçe'ye geçmiştir.
(bkz: bizde böyle yarram)
Merhaba.
- günün aydın, ürünün bol olsun çiftçi kardeş.

(bir zamanlar tarım ülkesi olan bir ülkede kullanılan söz. artık kalmadı tabii.)
vaaay ;
gardasim hemserim kayinco beyfendi.vsvs.
Bir ortama girildiğinde, n'aber. Çıkarken esen kalın, iyi günler, iyi akşamlar, kendine iyi bak.

Surusuyle var nasıl bulamiyorsun.
(bkz: bıro) .
türkçede çok sayıda selamlaşma kelimesi bulunmaktadır, buna karşın daha çok arapça selamlaşma kelimeleri kullanılmakta türkçeler çok az kullanılmaktadır.
(bkz: kut ola)
Acınası durumdur. Adama hello desem, seni kapitalist yalayıcı der, herifin verdiği selam ya Arapça ya farsça. Ulan selam yerine kullanabileceğim bir kelime bile yok.
naber lan var.

yanlış önermedir.
Türkçede bunun gibi birçok durum var. Bu onun yetersizliğinden ya da değil, bu tür "olmama"ların sebebi daha Özgül deyişlerdir.

Teşekkür de bunlardan birisi. 'Sağ ol'u saymazsak, genel bir teşekkür ifadesi yok. Yani genel anlamda herhangi bir şey için teşekkür etmek yerine, doğrudan minnettar kalınan eylem veya konuya ilişkin bir teşekkür vardır. Örnek vermek gerekirse; yenilen bir yemek için, yemeği yapan kişiye genel bir teşekkürden ziyade, eline sağlık denir veya şarkı söyler birisi ve ona ağzına sağlık denilir ya da kut dilenir.

Tıpkı bunun gibi selamlaşma da hem günün vakitleri açısından hem de karşılaşılan bağlam bakımından spesifiktir.

Bir eksiklik midir, bence evet. Ama yukarıdaki bu teşekkür ve selam biçimleri de bir özenin göstergesi. Belki de vardı ama farklı kültürle etkileşimde yok olup yerine başka şeyler getirildi.