bugün

maalesef milletçe en büyük sorunlarımızdan biridir. halkımız empati yoksunu olduğu için herkes acımasızca saldırır, kıskançlığından başarılı olanın ayağını kaydırır. kendi mutlu değilse herkesi mutsuz etmek için uğraşır. kıskançlığını ahlak bekçiliği ile süsler. halkımızda ego tavan, tevazu ve anlayış ise sıfırdır.

(bkz: sarılmayı sevişmek zanneden çomar kadın)
ingilizce, fransızca, italyanca ve almanca şarkılar dinler. Kürtçe müzik dinlemek istedi diye birini öldürür.
(Gazi Akbayır. izmir-Aliağa. 2011)
avrupa da türk bayrağı açarız emme türkiye de yabancı ülkenin bayrağının açılmasına tahammül edemeyiz.
çoğunlukla, hümanist olmamalarına yol açmaktadır.*
türkler olarak kabul ettiğimiz gerçek...

eee nolacak?
size toprakmı vereceğiz ?

önce size toprak verelim, belki türklerin karılarınıda istersiniz birkaç geceliğine... dimi ?
faşistlerin ve şovenistlerin kabul etmeyeceği gerçek.

bir haksızlık karşısında sesini yükselten herkesi acımasızca yaftalayan, vatan haini ve bölücü olarak suçlayan türk ve kendini türk hisseden t.c. vatandaşları ezilen halkların sorunlarıyla uzaktan yakından alakalı değillerdir.
bu halklar arasında en bilineni de kürt halkıdır.
yıllarca asimilasyona ve inkar politikalarına direnmiş olan kürt halkı türk kardeşlerinden empati kurmalarını beklemektedir.
eğer bunu başarabilirseniz kürtler'in çektiği acılarıda duyumsayabilirsiniz.

(bkz: sen hiç bok yedin mi türko)