türkiyede akademisyen olmak

bilimle uğraşmak yerine öğrenciler üzerinde ego tatmin etmektir. *

görsel

linç is coming.

aşırı popo kalkıklığına neden olabilir.

akademisyenler egoları yüzünden tepişirken olan ögrenciye olur.

istisnalar, görevini layıkıyla yapanlar baş göz üstüne, lakin egosu şişmiş, burnundan kıl aldırmayan, öğrenciye pislikmiş gibi davranıp tatmin yaşayan, her türlü sorumluluğunu gariban asistanına yüklemiş, odasında kahvesini içip, dostlarını ağırlayan zerzevat tayfaya da yazıklar olsun!
Layıkıyla yapanlar için meşakkatli, geri kalan kısım için ise laylaylomdur.

Zor bir görevdir. Rektörün baskısı altında akademik çalışma yapmak zorunda kalmayı gerektirir.

Akademisyen olmayı ders vermek sanan bir topluluk üyesi olmaktır. Araştırma denen şeyin ünvan için asgari miktarda yapılması yeterli görürler. (çoğunluk bir kısım akademisyen bu şekildedir azınlık değerli hocalarımıza lafım olamaz.)

Yine Cehalet yuvası eksiden çalınmış bir mesajla popüler olma kaygısı.

Final Bütünleme zamanı ya tabii suç akademisyenlerde sadece adını soyadını doğru yazabildikleri bazende onu bile yazamadıkları sınav kağıtlarına istedikleri puan gelmemiştir.

Üniversiteyi de MEB gibi sanan, boşgelip boş çıkmaya çalışan,
5 6 yılda mezun olup,
işsizler ordusunun yeni feneri olanlar,

tabii ki Türkiye de akademisyen kurbanlarıdır.

Halbuki MEB ne güzel teog da 17000 adet 1.,
76000 adette 2. Çıkarmıştır.

Bizi çekemeyen başta Almanya olmak üzere yabancı devletler Pisa sonuçlarımızda oynama yapmış ve 72 ülkede 50.sıraya yerleştirmişler.

OECD de çalışanların sözel ve sayısal yetenek olarak da Şili den sonra en kötü olmamızda da o 5 puanı vermeyen akademisyenlerin suçu büyüktür.