bugün

Hiçbir vasıfları olmamakla birlikte kendilerini üstün bir varlık gördüklerinden dolayı varılan genel kanı.

hiçbiriyle bugüne dek duygu alış verişim olmadı. zira oturaklı ne istediğini bilen, kendini bi bok zannetmeyen kızlara daha denk gelmedim. kimsenin güzelliğine kapılacak da değilim.

sanıyorum yüksek okul okumak ve iyi kötü bir mesleğe adım atmak kendilerini çok matah bir şey sanmalarını ya da üstün görmelerini sağlıyor.

halbuki en alt tabakadaki bütün kötü özellikler ve kıskançlıklar kendilerinde de mevcuttur. zira onlar ne kadar kabul etmek istemeseler de o alt tabakanın ayrılmaz parçasıdırlar.

üretmek veya yeni bir şeyler söyleyebilmek bu türden -üst sinıf isçilerin- yapabileceği bir şey değilken ve ozel olmak adına hiçbir yeterlilik veya üstünlükleri söz konusu değilken, alanlarının birer sıradan çalışanlarıyken onları özel olduklarına inandıran şeyin ne olduğunu gelin hep beraber sorgulayalım.

hastalıklı bir beyin mi, hadsizlik mi?

insanın çok özel olduğu inancını taşıması veya şiddetle bunu hissetmeyi arzulaması günümüz kadınlarında daha çok gördüğümüz bir şey değil midir?

bunları basit bir altyapı eksikliğine mi baģlamalıyız yoksa küçük bir içgörü problemine mi?

bu kendini çok sevmek hastalığı beraberinde kendiyle gurur duyma kendini övme ve başkalarınca övülme arzusu, hangi bilgenin, düşünürün veya bilim insanının kaygısı olmuştur?

en üst kategoride kendine yer bulanların dışında ortalama bir insanın dahi reddeceği kendini beğenme çok kıymetli görme en hafif tabiriyle bizzat ahmaklığın en açık göstergesidir.

sonuç türk kızları ahmaktır, aptaldır. ve mumkünse susmalıdırlar bu dirdırcı, eleştirilmeye aşırı duyarlı, kendini bilmezler.
(bkz: dedi sığır)
şimdi şöyle bir soruyu sana yönlendiriyorum bunu annene sorsana delikanlı...
Ama oldu mu simdi guzel kardesim ....
genelleme yapmıycaksın biraderim.
Ulan keltoş hayatında hiç yabancı uyruklu kız gördün mü?
Olum dikkat çekmek için bu kadar mal olma.