bugün

Alay etmeden inceden inceye laf sokmak*
(bkz: kafa bulmak)
(bkz: son ütücü)
(bkz: tiye alıcam diye tiye yakalanmak)*
inceden inceye laf sıkıştırmak,üstü kapalı alay etmek
ukala kişilerin laf salataları karşısında yapılması gerekendir. küfürden daha asil bir yoldur.
AJDAR ANIK MUAMELESi YAPMAK.
akıllı insanların yapabileceği birşeymiş.
tîye almak; hayatın keşmekeş trafiğinde, arada sırada yapılması gereken bri eylem biçimidir.
(bkz: pi)
hafif hafif taşak geçmek.

burdaki hafiflik tanımı önelidir, bu hafifliğinden dolayı zaten alay etmekden biraz daha msun görünür insanlara. alay etmek deyince benim aklıma birisini aşağılamak gelir sürekli olarak ama tiye almak deyince biraz dokundurma var hissi dolar yüreğime. onun için tiye almak bir nebze sempatik gelmiştir bana.

misal olcak o kadar vardı bi zamanlar, birde onun çok iyi olduğu bir dönem vardı, heh işte o dönemde tamda bunu yapıyordu adamlar, tiye alıyorlardı siyasetçileri, bazende toplumu. çok severdim ben o programı, o zamanlar levent kırcayıda çok severdim, oya başarı sevmezdim ama. aslında teyzeme benziyor o kadın benim.

bak teyzem dedim aklıma geldi şimdi. çok iyi kadındır benim teyzem. eniştemde çok kral adamdır. ben hayatımda birbirini bu kadar seven bir çift görmedim. elli yaşına geldiler halen birbirlerina sevgilim diyorlar. özeniyorum lan.

neyse konuyu karıştırmayalım, oya başar diyordum hiç sevmezdim o kadını diyordum. evet halende sevmem. hoş bir ara ortalardan kaybolmuşlardı çok memnun olmuştum. zaten olacak o kadar da iyice boka sarmıştı. işte onlarsız günler güzeldi o zamanlar.

oya başar da bir dizide oynuyor şimdi; benim annem bir melek. hiç sevmiyorum ben o diziyi, salakça geliyor bana. sürekli bazı kavram ve kişilerle alay etme zorunluluğu duyuyorlar sanırım.

itşe onların yaptıkları alay etmek, tiye almak değil.
türkçenin en güzel deyimlerinden biridir.*
genelde, en ama en hoşa gideninin başına "hayatı" eklenince oluşan şekli olduğu söz. denensin, görülsün.

düşüncesi bile yüzde yılışma sağlamaz mı?
ciddiye almamak, alay etmek, ve kısmen bazı naif bünyelere kırıcı gelen eylem.
uzun bir yaşanmışlık sonrası geriye baktığınızda ilerisi için yaptığınız tek şeydir.
yanlış bir biçimde önemsememek anlamında kullanılan deyim.