the dance of eternity

dream theater'ın scenes from a memory albümündeki aşmış enstrümantal parçadır. jordan rudess'a bakılmalıdır.

vay canına dedirten dream theater şarkısı. çok karmaşıktır. şu yaşıma kadar dinlediğim şarkılar arasında cover yapılması en zor olan şarkıdır.

mike abimizin dediğine göre şu ana kadar üzerinde en çok çalışılmış, partisyonları defalarca değiştirilmiş ve the glass prison ve a change of seasons ile birlikte canlı performanslarda en az icra-i sanat eylenen dt kompozisyonu. öyle ki mike bu şarkıyı çalmaya karar verdikleri konserlerden önceki gece ve dahi çalarken kabus gördüğünü dile getirmiştir.
son derece komplike dt şarkılarına alışkın biz fanlar için ilk başta tamam zor da bak işte eşek gibi çalıyorlar dememize rağmen, bay petrucci şarkıyı albüme pasaj pasaj ve sürekli düzeltme yaparak kaydedip kondurduklarını söylemiştir.
şarkı , ölçü başı değişiklikleri, unison ları ve genel bütünlüğüyle (nasıl tamlama ama) sadece davul açısından değil her bir bakımdan hatasız icrası zor bir kompozisyondur.
ben özellikle ölçü başı değişikliklere ve myung'un defalarca dinleme rağmen anlayamadığım (kavrayamadığım) bas gitar solosuna, hiç ölçü sektirmeyen mike abiye ve her zamanki ustalığını aptal-boş bakışlarla da olsa tek nota kaçırmadan sergileyen petrucci'ye tüm sevgilerimi sunuyorum. bu arada james içerde artık kokain mi çekiyordur, pasta mı yiyordur (çok sever) enerji dirink içip sırasını mı bekliyordur bilemem.
eh bu kadar laf eyledik, belki merak eden çıkar diye şu linkkrem'i versem size. bakın bakalım, abartmış mıyım...

http://www.youtube.com/watch?v=ZhedP71N9gQ

şarkının başında metropolis part 1 den bir şeyler duymak mümkündür.
2.05 inci dakikadan sonra şarkı uçmaya başlar.
4.22 inci dakikada ise ana haber bülteni için jenerik müziği vardır.

02:47-02:57 arasında uçuran hayvani dream theater parçası.

2.33 ten sonra teksasta bir barda iki kovboyun kafasında sandalye kırma arzusu tetikleyen şen şakrak kavga ambiyansı yaratan muhteşem şarkıdır.

dream theater'ın bugüne kadar yapmış olduğu en iyi enstrümental parça.

şarkı içerisinde bol bol metropolis part 1 çağrışımı var. her ne kadar Jordan Rudess'ı sevmesem de bu şarkıda kendisi yardırmıştır, tebrik ederim.*

içinde her türlü duyguyu yaşayabileceğiniz enfes parça. grup canlı performansta şakının tamamını çalmayı pek tercih etmiyor, genelde medleylerde bir kısmı kullanılıyor bu eserin.

rudess'in mario müziğine bile göndermede bulunduğu olağanüstü parça. grup halinde çalmak inanılmaz zordur.

20 civarı time signature ve 120 civarı ritm değişikliği içeren bir şarkı. hem de 6 dk gibi bi sürede.

dinlediğim en iyi introlardan birine sahip Dream Theater şaheseri.