bugün

muhtemelen babası uzun saatlerini kahvehanelerde oyun oynayarak geçiren ve kendisi de süper yancı olan çocuktur. ''yaşım tutsun da ben gelip oynayayım'' diye düşünür. üniversite okumak, onun hayat tercihlerinde alt sıralardadır.
acilen gecelerin yargıcı , kuşçu (deli yürek'teki) ve öyle bir geçer zaman ki bilge balıkçıdan oluşan bir ekibin müdahale edip aklını başına getirmesi gereken çocuktur.
melekette doğa yürüyüşü yapıyorum. bir müddet sonra her halinden üniversite öğrencisi olduğu belli olan üç genç yaldır yaldır beni geçtiler. arkamda kalan dördüncüye seslendiler:

-olm acele et lan! iki el daha fazla batak çeviririz!

işte başlığın tarif ettiği çocuklardı bunlar...
hayalini gerçekleştirmekte pek zorlanmayacak çocuktur. en iyisini yapmıştır zira hayaller büyük olunca hayal kırıklıkları da orantılı oluyor.