bugün

acıma, keder, elden çıkan bir şeyden dolayı kederlenme anlamlarını içeren arapça esef sözcüğünden türetilmiştir. türkçede 'acınmak', 'yazıklanmak' sözcükleriyle karşılanıyor. türkçe kökenli bu sözcüklerde, fazlaca maddi bir anlam yükü var. bir yitiğin ardından dövünmek, ağlamak gibi... bu sözcükler bence, 'teessüf'teki gönül kırıklığını içermiyor... (onların da değişik kullanım yerleri olduğu kuşkusuz. söz gelimi, tuttuğunuz takımın golcüsü ayağı sürçtüğünden penaltıyı kaçırdığı için yazıklanabilirsiniz). birine esef bildirmek, oldukça ağır durumlar için söz konusudur ve bir suçlamayı içerir. türkçe karşılıklarında, bu anlam ayrıntısını da bulamıyoruz. görüldüğü gibi kimi sözcüklerin böyle ele avuca sığmaz ve üzerlerinde düşündükçe derinleşen, ayrıntılarla zenginleşen anlamları var...