tam yemeye baslayacakken yere dusen cekirdek

gıcık çekirdektir. insanın sövüp sayası* gelir ama dışa vurmaz hiçbi zaman. tam çekirdeğin kabuğu ayrılmıştır, o güzelim çekirdek yere düşmüştür bok var gibi. bazen de 'aman banane ya bi sonrakini yerim' gibi pollyannavari triplerle kendini avutmaya çalışır bu mağdur. ancak o da iyi bilmektedir ki yere düşen çekirdeğin tadını vermezdir hiçbir zaman, heves bi kere kursakta kalmıştır.

çekirdeğin bir bağımlılık olduğundan yola çıkarsak eğer ki son çekirdekse yerden alnıp yenilecek çekirdektir diyebiliriz... *

neticesinde '' kısmet değilmiş demek ki '' diyerek başka çekirdeği kapmak gerek.

insanın utanmasa yerden alıp yiyeceği çekirdek. *