bugün

insanların alışmış olduğu günlük bir stres düzeyi var. Bu Alışık olduğumuzun altında kalan uyaran ve stres düzeyi ve beraberinde getirdiği belirsizlikveya rehavet zihnimizi rahatsız ediyor. Ve Bu stres düzeyine erişince mazohistçe bir rahatlama geliyor insana.

işte takıntılarıma veya takıntı haline getirdiğimi zannettiğim davranıslarıma böyle bakmak, bana onların iki kat gerçek olmadıklarını hatırlatıyor ve ciddiye almıyorum kendimi.
Temizlik takintim var , baktım işin ucu kaçıyor biraz biraz salmaya başladım. Evden çıkarken ocagi kontrol etmek takıntımı aşamıyorum. Iki üç kere kontrol edip çıkıyorum, etmediysem merdivenlerden dönüyorum, en son çözüm ocağın üstünü tamamen boşaltıyorum evden çıkarken. Hic birzaman bir insanı takıntı haline getirmedim, ama takıntı haline getirilip korktugum zamanlar olmuştur.
Ruha ve bedene en fazla zarar veren sağlıksız düşünce.

Takıntı hale getirmek, konunun tadını tuzunu kaçırıp mantığı devre dışı bırakarak, salt hedefe kilitler...
Hem de sonucu ne olursa olsun.
Neye mal olursa olsun...
Bakın bu bir dramdır işte!
Boş ve yersiz yere taktığım insanı düşünmekten kurtulamıyorum.
en azından homemade. dışarıdaki sağlıksız, ne idüğü belirsiz yemeklerden iyidir.

afiyet olsun.
Besinlerle başım dertte bu konuda. Bir ara labneli kepekli ekmek, domates ve salatalığa takıntı geliştirdim sürekli bunu yemek istiyordum. Her acıktığımda bunu yiyordum. Biliyorum lezzetli bir kombinasyon değil ama takıntı işte.

Şimdi de bu takıntıyı domates sosuna karşı geliştirdim. Labneli kepekli ekmeğin üstüne domates sosu koyup yiyorum. Domates soslu yemekler hazırlıyorum. imdat.
sürekli onu düşünür olmak, onunla yatıp kalkmaktır.
Hastalıktır.

Evet
Yaşanılan hayat kavgasında Kimin nE çektiğini bilmek o kadar kolAy tahmin Edilemiyor.
Bir bilene sormak gerekiyor.
okb aslında herkeste var, sadece düzeyleri farklı. özellikle çok öfkeli ebeveynlerle yaşamış insanlar daha takıntılı oluyor sanki. sadece bir gözlem.
görsel
bir durumu sürekli kafaya takmak, o olaya karşı tepki oluşturmak.
geçmiş travmaların bir sonucudur. sizi mutsuz eden insanların yanında takılı kalmak, terk edememek çocukluk travmalarına dayanır.
herhangi bir şeyi, sebepler var olmak kaydı ile, obsesif bir evreye taşıyarak, kalitesiz bir yaşam sürmektir.
Takıntı, bende de bulunan bir hastalık. Sevmediğim insanların hoşuma gitmeyen, rahatsız edici bulduğum hal ve davranışlarını takıntı haline getirince, buna öfke problemim de eklenince ister istemez öfke patlaması yaşıyorum.