sikisinca grup halinde turbeye kosan bunyeler

üniversite sınavları, ramazan ayları, hastalık, şifasızlık durumunda çareyi bir bilinmezde arayan bünyelerdir. en azından manevi şeylere inandıkları için oralara koşarlar. ben gitmem, türbeden medet de ummam, uman da yanılır bence.

not:başlık twor isimli yazarın yazısından alıntıdır. telif hakkı kendisine aittir.

çok daha fazla çalışmak zor gelince kuyruklarını kısıp zavallılıklarını dile getiren insanlardır.

"çalışmadan, öğrenmeden, yorulmadan rahat yaşamanın yollarını alışkanlık haline getirmiş milletler,
evvela haysiyetlerini, sonra hürrüyetlerini ve daha sonra da istikballerini kaybetmeye mahkumdurlar."
Mustafa Kemal Atatürk

şeyh zannettikleri zibidilerin eteklerini, ellerini öpenlerde mevcuttur.

(bkz: takva) *

birde sıkışınca anıtkabire koşan bünyeler vardır ki daha fecidir.

inandıkları dinde Allah'dan baska hiç kimseden medet ummak yokken, kendını bişeylerin bişeyi ilan eden bünyelere kanıp yardım ıstemeye gıden akabinde kendısıne yardım edıldıgını dusundugu an aslında taciz ve tecavuze ugrayanları da vardır.
Gülüyoruz efendim..

en güzel örneğini için;
(bkz: rahminde cin var deyip tecavuz etmek)

iş güç yok gidelim eyüp sultan'a bir dua edip iki rekat namaz kılıp gelelim insanın. grup halinde bahsedilen iki bilemedin üç kişidir fakat işler iyi olunca ne eyüp sultan gelir akla ne de başka bir türbe.

-abi hadi bir türbeye gidelim dua ederiz.
+ne türbesi olum işler başımdan aşkın.

en azindan kimseye zarar vermeyen, kendi halinde bunyelerdir. onun bunun giyimine karisip ozgurluklerini kisitlamaya calismazlar mesela.

(bkz: sikisinca anitkabir e kosan bunyeler)