bugün

ada sahilleri.
bedenim ofisimde masa başı, ruhum sokak da deli gibi eğleniyor.
koltuğun köşe yastığını yere koydum, üstündeyim.
mutfak. Annem yemek yapıyor, ben yardım eder gibi yapıyorum. Aslında çok acıktım yemek bekliyorum, annem de bunun farkında. Şimdilik bundan daha güzel ne olabilir ki?
Halk otobüsünde süper mario'ya benzeyen abinin götünün arkasındayım.
buselik makamında.
(bkz: sazan avi)
Samanyolu galaksisindeyim. Oturmaya beklerim.
istinye park
Köprü Üstündeyim gençler, Buyrun Arpa RadaR'ı tanıtayım size.
sandalyenin üstündeyim efenim. ders çalışmak için açtık ama ne hikmetse sözlükten çıkamadık.
tam ortasındayım yağmurun,karın, soğuğun.*
sözlük yazarlarının yüzde 90 ından fazlasına, neyle seyahat edildiğine bağlı olarak, 3.5 saat, 2 gün ya da 1-1.5 ay kadar kadar uzaklıkta.
cennet değil. gerisini bir önemi de kalmıyor zaten.
beşiktaş çantacılar sokağındaki mekandayım. konseptte bayıldım o kadar huzurlu ki, ışık, müzik... uzun zamandır bu kadar huzurlu olmamıştım.
babaannemler.
çocukluğumun geçtiği mahallede, arkadaşlarımın yanındayım.
üsküdar.
yurt odası.
salonda ki üçlü kanepenin sağ köşe tarafı. hafiften güneybatı, yandaki pencereden ufka doğru yıldız dağları görünüyor. wireless'in en iyi çektiği noktadır aynı zamanda...
herkes sözlükte olduğuna göre pc başında olmalılar.

edit: mobili unuttum bi an
şişli plaza, fulya.
yastığımın baş ucunda.
oturma odası.
trabzon. home sweet home.