sözlük yazarlarının ruh halleri

bitmiş kartuş gibi.

standart.

(bkz: depresyon)

Günün ilk saatleri itibariyle "Ben uyanmak için yaratılmamışım yaaa." ruh hali.

sevişme sırasında çalan telefon gibiyim sözlük.

kendimi koyun gibi hissediyorum bu aralar. mee.

az biraz mutlu, çok az umutlu.

bokun içindeki sümük gibiyim.

intahara eyilimli. bu hafta cuma gunune kadar daha sonra gunluk guneslik.

sözlüklerin arasında en çok güvendiğim uludağ sözlüğün iki yüzlü olduğunu gördüm ruh halim bok gibi.

utanmazca bi umut. neyin umuduysa artık.

http://www.youtube.com/watch?v=RGSidxjONOc

olmaz olsun böyle ruh hali.
mideme kramplar girdi 2 gündür duyduklarımdan, gördüklerimden.

ağzından alevler saçan bir ejderha ile sıradan çinko karbon pil arası bir ruh halidir.

uzun süreli kesintisiz mutsuz ve depresif halinden ilk defa tam olarak sıyrılmış ve nedensiz yere mutlu. hatta öyle uç bi his ki bu benim için; daha önceleri yorgun ve uykusuz olsam da uyuyamazken, bu gece hiç uyumadım ve hala kendimi dinç hissediyorum. sınav sorularını yapamazken ve yarınki sınava henüz hiç çalışmamışken bile içimde en ufak bi kaygı yok. bu değişim beni o kadar çok şaşırttı ki acaba biri ben uyurken bişe mi yaptı ya da bi an eski halime mi döneceğim diye şüphelenmiyo değilim.

huzurlu...

ruhsuz.

içerik bulunamadı.

kevaşeler gibi sakız çiğniorum ve saçma sapan komik karikatürlere bakıyorum.

hava ile doğru orantılı bir halde.

mesaide, iş başında olduğu için "ciddi" görünümü altında bi hayli geyik...

'beyaz atlı prensler dünyasında nalbant gibi..'

işte budur,

http://www.youtube.com/wa...gcWDWY&feature=colike

ilk olarak; anormallikler peşinde, daha anormal olarak ne yapabilirim diye düşünüyor. ama aslında düşününce bu da paradoksal olarak sıradanlığa işaret ediyor.
ikinci olarak; insanlardan nefret eder durumda. isteyen aksini ispat etmeye çalışabilir ya da bir takım tutarmışcasına o görüşü destekleyebilir ama bana kalırsa, ki maddi gerçekliğin de öyle olduğunu düşünüyorum, insanların menfaatleri olmasa yanınıza bile yaklaşmazlar. böyle bir şey söylüyorsak, tabi tiksintiden tahammül etmeye uzanan bir yelpazede insanların sizdeki değişkenlere göre tavırlarının değiştiğini kastediyoruz; gerek zorunluluk gerekse vicdan gerekçesiyle. hal böyleyken, ben bunun içine anne babayı da sokarım arkadaşları, can dostlarını da sokarım; sokarım da sokarım.
son olarak vizelerin yaklaşması nedeniyle bunalıma girmiş durumda. aksi gibi bir de bilim felsefesi sunumu yapacak, ona hazırlanıyor kaç gündür.

mesai bitse de eve gitsek halidir.