bugün

uludağ sözlük'te yazan ve yazmaya çalışan insanların dönüp dolaşık döndükleri yerler.

benim kürkçü dükkanım istanbul.

doğup büyüdüğüm, ilk defa aşık olduğum, kız-erkek onlarca insanın kalbini kırdığım, ve nihayetinde daha fazla dayanamayıp bütün suçu boynuna yükleyip kaçtığım şehir.

şarkımın yarıda kaldığı yer.
topraktır.
kesinlikle eskisehir ve de daha önemlisi "baba ocagi"dir. basiniza ne gelirse gelsin, ne yaparsaniz yapin siginabileceginiz tek siginak anne-babanin kollaridir. sizi sadece siz oldugunuz icin seven, kabul eden insanlar.
(bkz: bilgisayar)
(bkz: internet)
(bkz: sözlük)
*
Takdir ettiğim bir başlık olmuştur.

Baba ocağı dışında benim için gerisi yalandır.
bu dükkanların adreslerini iyi not etmek lazım zira üzerinden çokça sene geçtiğinden midir bilemem insan doğduğu şehri bile unutabiliyor. herkese bir kürkçü dükkanı bir de meksika sınırı lazım.
(bkz: uludağ sözlük)
(bkz: başlığı yanlış okumak)
(bkz: ertuğrul kürkçü nün dükkanları)* *
(bkz: sakarya)
ne yapsam kurtulamıyorum .