sözlük yazarlarının itirafları

itiraf ediyorum; ondan mesaj beklerken başkasından gelir ya, işte o mesaj atanların hepsinin ağzına sıcayım.

dün yolda karşılaştığım kişiyle nerden tanıştığımızı hatırlayamama rağmen hiç bozuntuya vermeden konuştum.*
edit: evet hala da kim olduğunu hatırlayamadım.

arkadaşımın bir olayı büyük bir hevesle anlatmaya başlarken sarfettiği '' bugün n'oldu biliyor musun '' lafına hayır diye cevap vermek ve onun yüzündeki ifadeyi görmek her şeye bedel sözlük.*
ısrarlı eksiye ithafen edit: sen karşı tarafsın anladım. korkma geçecek.

kendini öven erkeklerden nefret ederim. bi de kıymetini bil her kızla bu kadar samimi şekilde konuşmam, içten davranmam diyenlerden..
eğer öyleyse bile söyleme be bunu adam..

dün bu saatte gelmışti msn'e bana bir sayfa yazı yazdı cevap vermedım kaçtım sözlük.
ama şimdi onu bekliyorum gelsin diye sözlük.
kırgınım ama,
özledim sözlük.

hani bir adam vardı canı sıkılan. işte o adam benim. *

itiraf ediyorum eskiden tarih dersini hiç sevmezdim.
ama şimdi bayılıyorum.

tam şu saniye içimde büyük bir özlem var sözlük bunu o bilmiyor bilmesini istiyormuyum bilmiyorum kafam karışık ama onu özledim üstünden üç buçuk sene geçti be sözlük.

Koskoca sözlükte ilk aşkını bulmak nasıl bir şanstır? Sözlükte gezerken birden adını gördüm. Evet emindim oydu. Bitek o kullanırdı o ismi. Arkadaşa sordurdum oydu. Yazmak istedim neden bilmiyorum. Ama yapmadım. Şimdi baktımda online olmuş. itiraf ediyorum sözlük yazdıklarını okudum ve bazılarını beğendim. O hiç bilmicek bunu. 1.5-2 Sene önce olsa lanet ederdim eminim. Yaşanmışlar can kalp kırıklarım vardı. Halen var ama nefret ettirmiyo artık. Lanet ettirmiyolar. Çok geç sevdi be sözlük çok yordu. ve çok kırdı. of sözlük of. Böyle bi sitede nasıl onu bulabildim? Nasıl karşıma çıktı? Nasıl bir şanstır bu? Hayat çok garip be sözlük... O kadar çok yazmak istedim ki bazı şeyleri kimseye söyliyemem senden başka. Aradan çok zaman geçti ilk defa böyle adını andım. Onunla ilgili her günümü bastırmışım unutmaya çalışıp unuttum sanmışım. unutmak değilde canımı yaktığı için hatırlamıyormuşum. Aslında tek sorun ne biliyormusun. Sım sıkı sarmayı başaramadı işte mesele bütün bu.. Dedim ya çok geç sevdi.. ilkti ya tekti o. Verdiğim bitirme kararında hiç bir zaman pişman olmadım. Zaten ben pişman olmamak için çok şey yapmıştım. keşke dememek için her beni bıraktığında affetim yine ellerini tuttum. Ben bu kararı alarak en doğrusunu yaptım. ama çok yormuştu bunalmıştım. Kendi getirdi bu sonu aslında. Neyse şimdi konuşmak boş. Sadece ileride tek olduğum zaman eskiden hep dediğim şeyi yapıcam. Bunu yapıcam biliyorum sözlük. O zamanda yazıcam sana. Ama dediğim gibi sım sıkı sarmayı başaramadı sadece...

dişlerimi gıcırdatıyorum sözlük. ne pislik bişiymiş bu böyle yahu. en güzel uyku sabah işe giderken serviste uyunan uykudur, millet horlarım diye korkar ben dişlerimi gıcırdatırım diye uyuyamıyorum. korkuyorum sözlük bişiler yap.

karnım acıktı.

itiraf benim itirafım ve karnım harbi acıktı ve hala bişey yememekte direniyorum. niye eksileniyor ki? yoksa midem misin?

dün birinin seri eksi veren ibnesi oldum. ama o feci kaşındı. yine olsun yine yaparım.
kaşınanı kaşımak sevaptır ayrıca.

az önce bir iki yazardan ayar yedim, oysa yazdığım şeyi okusalardı ne demek istediğimi anlarlardı. ben sekizinci nesilim diye herkes beni dövüyo, kızıyolar bana, sen git, sen yazma pis! diyorlar. ağlıyorum şu an.

annem beni evdeki kedinin oyun arkadaşı olduğum konusunda ikna etmeye çalışıyor.* babam kediden hoşlanmıyor, korkuyor fakat hasta olunca ilgilenin şu çocukla demeyi esirgemiyor. kedinin sahibi olan ablamsa kediyi arada bir mıncıklamak harici hiçbir şekilde onunla ilgilenmiyor. velhasıl evde bir kedi var kimin neyi olduğu belli değil ve çok uyuyor.

karaktersizim. yaptıklarımın hiçbir açıklaması olamaz. bunun bedelini bir şekilde ödeyeceğimi de biliyorum.

çok özledim.

yıllardır bisiklete binmiyorum. az önce televizyonda gördüğüm çocuk eski güzel günlerimi hatırlattı. hüzünlendim. artık bisikletim yok. param da yok. kullanmadığı halde bisikleti olan vardır ama buralarda.*

itiraf ediyorum sözlük.
2011 yılına girmeyi en çok yedinci nesil aşağılanmasından kurtulmak için istiyordum.**

biriciğimin doğum günü geliyor sözlük. hep ne alsam endişesi doluydum. en güzeli, sevdiğime en yakışanı hangisi diye düşünür dururdum. evet işte bir sene daha bitti ve o gün yine geliyor. bir zamanlar mutlu bir şekilde ve birlikte kutladığımız o gün geliyor. ama bu kez yalnızım. o kadar kısa süre birlikte geçirebildik ki bu günü doyamadım aşkım. ne sana doyabildim, ne de geçirdiğimiz günlere. evet biliyorum birlikteliğimiz başka baharlara kaldı. tabii öyle baharlar var ise...

çok özledim seni sevdiğim çok. unutmayacak sevgilin hiçbir zaman seni. yine yanında olacağım. seni göremeyeceğim belki ama sen beni mutlaka göreceksin. eminim şimdi de görüyorsun. sevgilim diyorsun buradayım. ama sevgilin duymuyor, görmüyor...

elimi uzatsam belki değeceğim sırma saçlarına, pamuk ellerine... ama elimi ne tarafa uzatacağımı bilmiyorum aşkım. ne olur bana bir yol göster. yanına gelmem için bir yol.

erkekler ağlamaz şarkısını dinlememi söylerdin hep, güçlü olmam gerektiğini, kendimi kötü hissettiğimde dinlememi. akşamdan beri başka bir şey dinlemiyorum hayatım. ama erkekler de ağlıyor sevdiğim, erkekler de ağlıyor...

Suratına bakmadıgım halde ona deli gibi aşığım!

sözlük acı ama itiraf etmek istiyorum daha önce hiç yazmadım itiraf etmedim ben gerçekten bir katilim.

Uzun bir uçuş; kokpite girdim. Kaptanımıza bir arzusu olup olmadığını sordum. Gözlerimin içine baktı ve "Yok, teşekkür ederim" dedi. Çıkacağım sırada "Ne kadar güzel gözlerin var" dedi. Utandım, teşekkür ettim. "karımınkilere benziyor. Ben karıma iri ve kara gözleri yüzünden aşık olmuştum" dedi. Sustum, sustuk. Ne co-pilot, ne de ben bir şey söyleyemedik. "Dünya ahiret kaptanımsın, yerde yakalarsam karışmam; eşek sudan gelene kadar dövmek isterim" dedim; ama içimden.

colosseum'u, pisa kulesi'nin arta kalan kısmı sanardım sözlük. nasıl olurdu da o devasa yapı eriyerek küçücük* kalmıştı. o zamanlar çocuk olsam da ikisinin de italya'da olduğunu biliyordum. sonra bi gün baktım belgeselde aynı anda ikisini de gördüm. ikisi aynı yapı değildi artık. alakası bile yoktu hatta birbirleriyle. nası sevindim anlatamam. bana neyse pisa kulesinden. ama ne yapayım eğik duruyodu. dedim zamanla harap olmuş yıkılmış heralde. yıllar yıllar sonra gidip yerinde görmek nasip oldu. taş gibiler maşallah ikisi de. bi bok olmaz onlara. evet, merak edenler için gelsin bu itiraf: pisa'yı ben de tuttum elimle, düşmesin diye. utanmıyorum ayrıca*.

(bkz: çok gezen mi bilir çok okuyan mı)

sokayım kpss miş te bilmem neymişte amına koyim ya neyse.ağzımı bozmıcam.çünkü doğru örnek olmaya çalışıyorum.
(bkz: doğuş)

http://www.swfcabin.com/swf-files/1287955941.swf

hani böyle radyo dinlerken sevdiğiniz şarkı çıkmaz. sonra aa dur şunu açayıp dersiniz tam açacağınız sırada şu* çalar ya öyle mutluyum şu an. çünkü az önce başıma geldi.

sevgililer gününde kendine eldiven almak

bu başlığı ben açtım ve ne yalan söyleyeyim bunu yaptım.

ek: pişman değilim.