sözlük yazarlarının itirafları

ilk defa buraya üye oldum nasıl yararlı bir şekilde kullanacağımı bilmiyorum.

benden 3 yaş büyük kızın biri bugün bana 'senden korkuyorum o yüzden yazamadım sen bana yazmadan' dedi.

merhaba. uzun zaman oldu değil mi? aslında bunu çok daha önce yazarım diye düşünüyodum. bu zamana kalması beni şaşırttı. her neyse. buraya niye geldim? bir iki haftadır yaşayan bir ölüden farksızım şu an böyle hissetmiyorum. tek bildiğim gerçekten söylemeyemediklerim, kafama takılanlar, anılar artık durmuyo içimde. seni özlüyorum. hani benim hislerimi küçümsemiştin ya sorgulamıştın kendi kendine, düşündüğün gibi olsaydı şu an bu başlıkta yardırmak yerine hayatıma daha anlamlı şeyler katıyor olurdum. aşardım, biliyosun güçlü bi insanım. ama aşamıyorum. çünkü fark ettim ki seni sevmeye devam etmek için sana ihtiyacım yokmuş.
giderken sadece “sana karşı güçlü hislerim vardı ama ileride çok üzüleceğiz şimdiden bitirelim ilerlemeden hepimiz için daha iyi” demeyi seçtin. bu saçma şeyle bıraktın beni. korkularından mı sorumluluklardan mı hislerimden mi kaçtın bilmiyorum, ve bu beni gerçekten yiyip bitiriyor. 

her şey bitmişken ortada büyük kavgalar kırgınlıklar varken olmayacağını biliyorken gitmek bitirmek çok daha kolay olurdu ama böyle olmuyor. tek sorunumuzun uzaklık olduğu gerçekken bu hissi bu güveni bu inancı bu frekansı bu güzel şeyleri bırakabilmeni gerçekten anlayamıyorum. hep böyle değildi biliyorum, sen de söyledin.

bugüne kadar biriyle ciddi ilişkisi olmamış sevmemiş sevilmemiş biri olan senin, benim büyük sevgim karşısında tüm korkularını bu çekimserliğini yabancılığını anlıyorum. her zaman inanmakta zorlandığın sana olan sevgim. ben yalnızca seni sen olduğun için sevdim, sorun değildi yaralarını kapatmak için ordaydım..

aptal aşıktım gerçekten.. karşıdan öksürdüğünde bile içim cız ediyodu. bilirsin ben sevgimi belli etmeyi pek seven bi insan degilim senin aksine.. ama sadece aptal aşıktım işte mantıklı bi açıklaması yok. karşıdan nasıl göründüğünü nasıl hissettirdiğini hiç düşünmedim. hatam bu kabul ediyorum ama sana karşı hep dürüsttüm hislerimle düşüncelerimle sana hiç yalan söylemedim kötülüğünü hiç istemedim hatamın bu salaklıktan dolayı olması çok trajikomik ...

Her neyse.. bu da geçer.....

Aşırı stresliyim son 5 yıldır şikayetim yok bu durumdan alıştım artık hulk'a dönüşemeyen bruce banner gibiyim.

Şuan ne hissettiğimi bir türlü çözemiyorum. Bir kıpırtı var içimde fakat neden bir türlü anlam veremiyorum.

Suriye mültecisiyim.
Aslen papua yeni gine'liyim.
Çok zor bir hayatım oldu.
Çoğu zaman adrenalin nedeniyle Şiddetli şekilde nefes almak zorunda kaldım.
Çoğu kez toz dumanı oksijen yaptım.
Sıkışıp kaldığım deliklerde, Fosfor bombalarını meşelerime benzetip kendi kendimce mizah yapmaya çalıştım.
Kabuslarım rüyaları unutturdu.
Bende Bunları unutmak istiyorum...

yine olmadı. bu sefer sondu.

Ne yalan söyleyeyim biraz terk edilmiş hissediyorum.

Dünyalılardan tiksiniyorum, tiksiniyorum.

Değer verdiğim insanlarla aram bozuk olduğunda bu durum canımı çok sıkıyor.
Tüm gün düşünüp dudaklarımı ısırarak öyle dalıyorum.
Yatağıma uzandığımda hep aramızda geçen diyalogları kafamda kuruyorum.
Şizofreni olmak için güzel Bi sebep.

şükür bugün de itiraf okuyamadık.

500px de çok zaman öldürüyorum.

Huzurun başı umursamazlık. Bunu başardığımdan beri mutluyum, şükretmeyi unutmuş olsam bile.

çok sıkıldım, bıktım bursadan.

Kimse güzel bir insan olmanın ve güzel bir insan bulmanın peşinde değil. Herkes tutturmuş bir prensip bir kriter onun doğrultusunda gidiyor ancak karşısındaki insan o beklentileri karşılarsa bir sevgi ve saygı oluşuyor. Sonrada bu birleşmenin adına ilişki diyorlar hatta Durumu abartıp buna aşk diyen de var. Bir bu gönül ilişkisi olamaz olsa olsa talepleri karşılama ilişkisi olur, ikincisi bunları bulduğun insana aşık olamazsın sadece hayran olursun. Aşk sevgi bunlar karışık şeyler, bu düşüncedeki insanlar anlamaz.

Ben geyim diyemem tabi ki ama 26 yaşında bir sapım.

işini adam gibi yapmayan her meslek grubundan insanlara sinir oluyorum. Yakın bir arkadaşımın hakkında icra takibi başlatılmış. Benden yardım istedi bende kırmadım. Adam tutmuş ilamsız takip başlatmış ve takibe esas bir belgeden bahsetmiş ama ne esas dosyaya bunu eklemiş ne de bizim elemana tebliğ etmiş. Tebligat zarfında bile içindeki belge bölümünde alacağa esas belge zikredilmiyor. Gittik konuştuk bakın hem ödeme emrinizi hem icra takibinizi iptal ettiririm alacağınızı ispatlamak için uğraşır durursunuz diyorum o hala biz belgeyi yolladık diyor. Belge dediğide devam etmekte olan bir davaya sunulan bilirkişi raporu. Ee nerde o belge? Yok. Eh o zaman kusura bakma o ödeme emri iptal olacak boşuna inatlaşmanın anlamı yok.

Uyan sunam ne kadar muhteşem bi türkü.

Bu hayatta iki salt gerçek vardır.

1- erik dalı gevrektir
2- elin kızı naziktir

Bir itiraf değil ama 1.5 ay sonra askere gideceğim. Gittikçe geriliyorum. Gerildikçe çevremi geriyorum. Sürekli yalnız kalıyorum.

Belki 5 yildir yasadigim butun sikintilarin acisini yemekten cikararak hayatimi surdurdum. Ciddi kilolar aldim. Surecte gozum kor oldu ve kendimi yoksayabildigim kadar saydim. Hep bi bahanem oldu. Hep dilimde “ugruna zayiflayacak bir ask” tasagi vardi. Kimi zaman da “beni begenen boyle begensin” derdim. Neyse. Evet sevdigim insan oldu 5 yil icinde olmadi degil. Neler yasadim neler..

Sonunda ugrunda zayiflanicak birini buldum. Kara sevda gibi bi sey ama ask anlaminda degil. 4-5 yillik iliskisi olan bi erkek (gerci suan ayrilar) ustelik dunyanin obur ucunda okuyor kisa sureligine istanbulda kaliyor ve ben ona ucakla 1,5 saat otobusle 7 saat uzaklikta yasiyorum. Evet bitmedi bunlar yetmiyor gibi hic kokusunu ogrenemeden donuyor kendisi yurtdisina 15 gun sonra..

Iste ben boyle birini seviyorum. Yemek yemek iskence gibi geliyo. 2 aydir sadece aklimda o varken dikkat ediyorum kendime. Onun umrunda degil gerci.
Kendisi 3 ay once hayatima girmeseydi (aslinda 1 yildir tanismamiz lazimdi) belki ben suan daha mutsuz olurdum.

Gitme vakti yaklastikca daha cok kapiyorum kendimi. Ustelik hic sevdigimi soyleyemedim. Soyleyemedigim dusunceler icimde biriktikce birikiyo. Belki hic gorusmeden gitmesi cok daha iyidir. Cunku aklinda biri var. ama yinede onun icin yapiyorum ne yapiyosam. Cok yakisikli veya benim tipim mi ona bile emin degilim. Neyini seviyorum bilmiyorum. Bana yaptigi seylerden sonra hala onu sevebiliyorum. Belki de sevmemin tek sebebi bana bahane olmasi. Aslinda icten icten tek amacim kilo vermek o da bahanesi belki. Bilmiyorum.

Onu bu kadar cok sevdigimden hic haberi olmiycak. Surecte bende yeni birini bulucam. Konu kapanicak.

ilk aşk acımı 25'imde yaşadım. platonik, kıza açılamadım zaten.

yeni yeni kendime geldim. insanı hayata amaçları ve hobileri bağlıyor, bunu da gördüm.

Beynimi düşüncelerden arındırmak için hertürlü yolu deniyorum 100 km yerine 50 ile gitse yeterli.

Kafamda deli düşünceler... kendime mukayyet olamıyorum.

Okuduğum bölümü bırakmak istiyorum.